بررسی روند توسعه تجاری سیستم های پیشرانش جت مقاومتی و ارزیابی آن ها از منظر طراحی کم هزینه و قابلیت اطمینان

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: دوفصلنامه مکانیک سیالات و آیرودینامیک، دوره: 13، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_IHUMC-13-2_007
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 17
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مرتضی فرهید

استادیار،پژوهشگاه فضایی ایران، تبریز، ایران

عادل پورتقی

کارشناسی ارشد،پژوهشگاه فضایی ایران،تبریز،ایران

رضا گلزاریان

دانشجوی دکترا، ،پژوهشگاه فضایی ایران،تبریز،ایران

چکیده

رانشگرهای جت مقاومتی یکی از اعضای مهم خانواده رانشگرهای الکتریکی در صنایع فضایی محسوب می شوند که دارای مشخصات ویژه ای مانند نسبت تراست به توان، قابلیت اطمینان و سرعت خروجی نسبتا بالا هستند. این رانشگرها از طریق عبور سیال پیشران از اطراف یک هیتر الکتریکی و افزایش دمای آن و سپس عبور پیشران از داخل یک نازل همگرا - واگرا برای شتاب­دهی به پیشران باعث تولید نیروی رانش می شوند. در این مقاله ماهواره های عملیاتی شده­ای که دارای سیستم پیشرانش جت مقاومتی بوده­اند، از منظر هدف و کاربرد، ارتفاع اوج، جرم و پلتفرم استفاده شده به صورت آماری بررسی شده و نتایج حاصل، مورد مقایسه قرار گرفته است. همچنین در ادامه به ارزیابی سیستم های پیشرانش جت مقاومتی موجود بر اساس سه پارامتر کلیدی قابلیت اطمینان، فناوری ساخت موردنیاز و شناسایی و انتخاب مواد مناسب پرداخته شده است. باتوجه به نتایج حاصل از بررسی ۱۴ مکانیزم موردمطالعه، رانشگرهای ۱۰۰ واتی، دما بالا، میلی پوندی، طرح بخارساز، طرح اول و دوم شرکت SSTL، رانشگر دارای هیتر افزونه و رانشگر ماهواره  مارک ۳ از نظر سطح فناوری مورداستفاده در گروه فناوری های مرسوم طبقه بندی شده و قابلیت دسترسی مناسبی دارند. از بین این هفت مکانیزم، مکانیزم رانشگرهای طرح دوم شرکت SSTL و رانشگر دارای هیتر افزونه به دلیل دشواری تامین مواد، حذف می­شوند. پنج مکانیزم باقیمانده همگی حداکثر دارای ۱۰ المان بوده و به دلیل عدم نیاز به تجهیزات افزایش و یا کاهش فشار، از نظر قابلیت اطمینان در سطح مناسبی ارزیابی شده اند. همچنین مکانیزم طرح اول شرکت SSTL به دلیل داشتن ۵ المان در هد رانشگر، مناسب­ترین شرایط برای بهره­برداری را دارا می باشد.

کلیدواژه ها

سیستم پیشرانش, رانشگر الکتروترمال, رانشگر جت مقاومتی, قابلیت اطمینان, فناوری ساخت, توسعه فناوری

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.