بررسی تفسیری روایی نزول قرآن و ولایت در ظرف وجودی فاطمه زهرا (ع) با استناد به آیه اول سوره قدر

سوره قدر و شب قدر، از نظر معنا و محتوا با مقام قدسی حضرت فاطمه زهرا(س) مرتبط و حاوی اسراری از زوایای پنهان شخصیت ایشان است. در اولین آیه سوره قدر، ضمیر «ه» در «انزلناه»، طبق نظر مفسران، کنایه از نزول قرآن است و طبق روایاتی، این ضمیر به نزول ولایت اشاره دارد. لیله قدر در آیه مذکور نیز براساس معنای ظاهری، ناظر به زمان مشخص در یکی از شب­های ماه رمضان است، ولی معنای باطنی آن به هویت غیبیه اشاره دارد و طبق روایتی، منظور از لیله، حضرت زهرا(س) است. این مقاله با رویکردی تحلیلی توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه­ای، می­کوشد تا اثبات کند که قرآن و ولایت در هویت شب قدری شان در حقیقت فاطمی جاری شده و وجود قدسی ایشان، ظرف نزول ولایت و قرآن است. برای اثبات این موضوع، می­توان به دلایلی اشاره کرد از جمله: مقام مادری یا مقام نفس کلی زهرا(س)، اسوه و حجت بودن ایشان بر ائمه ­اطهار(ع)، مثال قلب بودن زهرا(س) برای پیامبراکرم(ص) و وارث کمالات نبوی بودن ایشان و... . درنهایت، با استناد به حدیث­ شریف­ کساء و ماجرای مباهله و حدیث قدسی «لولاک لما خلقت الافلاک» بیان می­شود که نه­تنها حضرت­زهرا(س) ظرف نزول قرآن و ولایت، بلکه محور و مقصد نبوت و علت مبقیه وحی و رسالت نیز آن حضرت است.

کلیدواژه ها:

فاطمه زهرا(س) ، ولایت ، تفسیری روایی ، وجود قدسی ، سوره قدر ، شب قدر