طراحی تکالیف عملکردی درادبیات فارسی
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: فصلنامه تحقیقات راهبردی در تعلیم و آموزش و پرورش، دوره: 5، شماره: 32
- کد COI اختصاصی: JR_SREE-5-32_029
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 25
نویسندگان
کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی
چکیده
تکالیف عملکردی، به مثابه پل ارتباطی میان نظریه و عمل، نقشی کلیدی در یادگیری ادبیات فارسی ایفا می کنند. این تکالیف، فارغ از سطوح مختلف دانش و مهارت زبانی، می توانند با طراحی دقیق و سنجیده، تجربیاتی غنی و ماندگار برای دانش آموزان رقم زنند. اما چگونه می توان انواع مختلف این تکالیف را، متناسب با توانمندی های دانش آموزان، دسته بندی کرد؟ اولین گام، توجه به طیف گسترده مهارت های زبانی است که در ادبیات فارسی مورد نیازند. این مهارت ها از درک مفهوم متن تا تحلیل ساختار زبانی و خلق بیان نو، طیف وسیعی را در بر می گیرند. بنابراین، طبقه بندی تکالیف عملکردی، باید بر این پایه ها استوار باشد. در سطح پایه، تکالیف عملکردی، اغلب بر درک و تفسیر متن تمرکز دارند. این تکالیف، با طرح پرسش هایی درباره مفاهیم، شخصیت ها، و رویدادهای داستان ها، دانش آموزان را به درک عمیق تری از متن ها می رسانند. از این دسته از تکالیف می توان به خلاصه نویسی، پاسخ به پرسش های تشریحی، و بیان برداشت شخصی از داستان اشاره کرد. طراحی این گونه تکالیف باید متناسب با سطح درک دانش آموزان باشد و به طور تدریجی، پیچیدگی های آن افزایش یابد. با افزایش سطح دانش و مهارت دانش آموزان، می توان تکالیف عملکردی را پیچیده تر کرد. در این مرحله، تکالیف متمرکز بر تحلیل ساختار زبانی و استخراج عناصر ادبی، جایگزین تکالیف پایه می شوند. مثلا، آنالیز ریتم و قافیه، بررسی ساختار جمله، شناخت انواع بیان ادبی، و یا تحلیل شخصیت پردازی در متن، از جمله تکالیف عملکردی در این سطح هستند. توجه به توانایی های خلاقانه دانش آموزان نیز ضروری است. تکالیف عملکردی که شامل خلق داستان، شعر، یا نمایشنامه بر پایه الگوهای ادبی، یا بازنویسی متن با روایت متفاوت، به دانش آموزان فرصتی برای بروز خلاقیت و تجربه شیوه های بیان متنوع می دهند. این نوع تکالیف، علاوه بر پرورش توانایی های زبانی، به تقویت تفکر انتقادی و خلاقانه نیز کمک می کنند.کلیدواژه ها
تکالیف عملکردی، ادبیات، تحلیل محتوا، خلق داستان نویسی، ساختارزبانی، دانش آموزان، دانشجویان.اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.