محی الدین راستگو - دانشجو

این پژوهش با هدف بررسی تطبیقی تربیت اجتماعی و تربیت اخلاقی، به مطالعه عمیق این دو مفهوم پرداخته است. در این راستا، از روش پژوهش کتابخانه ای بهره گرفته شد و منابع معتبر شامل کتاب ها، مقالات علمی و پژوهش های مرتبط با موضوع، تحلیل و ارزیابی شدند. پژوهش بر آن است تا با شناسایی شباهت ها، تفاوت ها، اهداف و روش های هر یک از این دو حوزه تربیتی، بستری برای درک بهتر و کاربرد موثرتر آن ها در نظام آموزشی فراهم کند.تربیت اجتماعی به عنوان فرآیندی برای تقویت توانایی های فرد در برقراری تعاملات سازنده با دیگران، مشارکت در اجتماع و پذیرش مسئولیت های اجتماعی تعریف شده است. در مقابل، تربیت اخلاقی با محوریت ارزش های اخلاقی و اصول رفتاری، به شکل گیری شخصیت و رفتار فردی و جمعی بر پایه اخلاقیات توجه دارد. تحلیل تطبیقی نشان داد که هر دو حوزه دارای وجوه اشتراکی همچون تاکید بر پرورش فرد در بستر اجتماعی و ارتقای مسئولیت پذیری هستند. اما تربیت اجتماعی بیشتر بر مهارت های عملی مانند همکاری، همدلی و انطباق با ساختارهای اجتماعی متمرکز است، در حالی که تربیت اخلاقی به پرورش وجدان اخلاقی، تصمیم گیری بر اساس ارزش ها و تحلیل رفتارهای درست و نادرست اولویت می دهد.از لحاظ روش ها، تربیت اجتماعی اغلب به استفاده از فعالیت های گروهی، شبیه سازی موقعیت های اجتماعی و آموزش مهارت های زندگی وابسته است، در حالی که تربیت اخلاقی از طریق گفتگوهای فلسفی، داستان گویی، بحث در مورد مسائل اخلاقی و ایجاد موقعیت های تامل برانگیز انجام می شود. در عین حال، هر دو حوزه نیازمند ایجاد فضایی حمایتی و تعاملی هستند که در آن، یادگیرندگان بتوانند به طور فعال در فرآیند تربیت مشارکت کنند.نتایج این مطالعه می تواند به مربیان، سیاست گذاران آموزشی و طراحان برنامه های درسی کمک کند تا با ترکیب موثر تربیت اجتماعی و اخلاقی، به توسعه یک نظام تربیتی جامع بپردازند که همزمان مهارت های اجتماعی و ارزش های اخلاقی را در دانش آموزان تقویت کند. همچنین، این پژوهش بر ضرورت هماهنگی بین رویکردهای مختلف تربیتی برای پاسخگویی به نیازهای متنوع جوامع امروز تاکید می کند.

تربیت اجتماعی؛ تربیت اخلاقی؛ مطالعه تطبیقی؛ مهارت های اجتماعی؛ ارزش های اخلاقی؛ نظام آموزشی