مکان یابی مخازن و منابع لیتیوم شورآبه ای در ایران
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: سومین همایش ملی بیابان (فرصت ها و چالش ها)
- کد COI اختصاصی: DESERT03_068
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 376
نویسندگان
دانشجوی دکترای بیابانزدایی، گروه کویرشناسی، دانشگاه سمنان، ایران
استاد گروه کویرشناسی، دانشگاه سمنان، ایران
چکیده
مقدمه:تقاضا برای لیتیوم به سرعت افزایش یافته است. مواد زمین ساختی در سطح خشکی، به طور متوسط حاوی ۲۰ ppm لیتیوم هستند. مطابق با این فراوانی، لیتیوم در میان عناصر، پایین تر از مس، اما بالاتر از سرب، قلع و نقره، در رتبه ۳۰ قرار دارد. اکتشاف برای ذخایر لیتیوم هرگز به اندازه سایر منابع فلزی مانند طلا و مس نبوده است، بنابراین به احتمال زیاد ذخایر لیتیوم بزرگ باقی مانده است.مواد و روش ها: برای تعیین منابع و معادن احتمالی لیتیوم شورابه ای، تعداد ۳۱ شیت از نقشه های ۱:۲۵۰۰۰۰ سازمان زمین شناسی بررسی و مطابق با فاکتورهای لازم برای تجمع لیتیوم مثل وجود حوضه بسته، وجود سازندهای آتشفشانی، وجود دریاچه کویری و ... مورد بررسی قرار گرفتندیافته ها: ۱۲ شیت از ۳۱ شیت نقشه بررسی شده، به لحاظ وجود معادن لیتیوم شورابه ای مناسب تشخیص داده شد. مناطق با احتمال حضور اقتصادی لیتیوم در این شیت ها علامت گذاری و مساحت حدودی دریاچه کویری از روی تصاویر ماهواره ای اندازه گیری شد. ۲۵ محدوده با احتمال بالای وجود لیتیوم، مشخص و برای نمونه برداری انتخاب و معرفی گردید.نتیجه گیری: در ایران بیش از ۶۰ دریاچه کویری وجود دارد که بسیاری از آنها، فاکتورهای لازم برای تجمع لیتیوم را دارا می باشند. بنابراین به احتمال زیاد ذخایر لیتیوم بزرگ و مقرون به صرفه در سطح کشور وجود دارد. نمونه برداری و انجام آزمایشات از مناطق پیشنهادی ( ۲۵ دریاچه کویری پیشنهاد شده)، می تواند بر وجود منابع مناسبی از این عنصر ارزشمند صحه بگذارد.کلیدواژه ها
لیتیوم، دریاچه کویری (سالار)، شورابه کویری، پی جوییمقالات مرتبط جدید
- بررسی فنی و اقتصادی پروژههای ژئوتکنیکی بهسازی خاک در خاک های ماسهای چالو س
- عدالت محیطزیستی در سکونتگاههای حاشیهای: سنجش شاخص های پایداری در سکونتگاههای غیررسمی منطقه ۲ مشهد
- عوامل موثر بر ریسک های منابع انسانی در پروژه های عمرانی
- فرصتهای توسعه فضای تفریحی و گردشگری شهر مشهد
- از سرگیری الگوهای معماری بومی با استفاده از هوش مصنوعی: یک بررسی جامع
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.