کوثر به پائی - دبیر
سمیه شیدائی حبشی - دبیر
حسن رحیمی بردیانی - دبیر
مهدی یوسفی - دبیر

می توان با عمل تدریس کمیت و کیفیت و سرعت یادگیری را افزایش داد و یا شرایط را برای یادگیری اموری که در شرایط معمولی امکان پذیر نیت فراهم نمود.یادگیری در همه جا و همیشه و فنی بدون تدریس صورت خواهد گرفت یا در حالی که هر تدریسی یاد داده نمی شود.نظریه های دیگری، صرفا به پدیده های یادگیری توجه دارد و همیشه معطوف به شاگرد است. نظریه های یادگیری راه های یادگیری شاگرد را بیان می کند.در صورتی که نظریه های ما تدریس توصیف کننده روش هایی است که برای، وسیله معلم شاگرد را تحت تاثیر قرار می دهد و سبب می شود که او یاد بگیرد.نظریه های یادگیری بر اثر تحقیقات کشف شده است و توصیف کننده روابط تغییرهای مختلف یادگیری است، در حالی که نظریه های تدریس به وسیله علمای تعلیم و تربیت وضع می شود.وقتی که تدریس می کنیم، فعالیت هایی را انجام می دهیم؛ اما وقتی یاد می دهیم ما شاگردان را به انجام فعالیت هایی وادار می کنیم.اگر بخواهیم آن چه درس می دهیم یاد بدهیم، باید قادر باشیم شاگردان را درک کنیم و از آن چه در رفتار آنان اثر می گذارد آگاهی یابیم.نتیجه این که اگر فعالیتی منجر به یادگیری نشود تدریس نیست.

روش های صحیح،مطالعه،پیشرفت تحصیلی،میزان.