غلامرضا قدرتی امیری - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران،
محمد شامخی امیری - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران،

هدف از این پژوهش، ارائه روابط کاهندگی برای بیشینه شتاب افقی زلزله (PGAH) درناحیه زاگرس از فلات ایران میباشد. بطورکلی عوامل متعددی در این پیشبینی موثرند که میتوان از بزرگای زلزله، فاصله منبع زلزله ساختگاه و همچنین نوع زمین نام برد - . در این پژوهش از بزرگای موج سطحی و فاصله کانونی بعنوان بزرگا و فاصله منبع زلزله ساختگاه استفاده شد. برای در نظر گرفتن عامل نوع زمین، ناحیه زاگرس به دو بخش خاک و سنگ تقسیم شد. در این تحقیق رکوردهای زلزلههای با بزرگای موج سطحی بیشتر و مساوی 4 ریشتر با فاصله کانونی بیشتر از 5 تا اغلب کمتر از 022 کیلومتر، در بدست آوردن مدلها استفاده شد. برای بدست آوردن روابط کاهندگی از مدل رگرسیون ثابتی استفاده نشده و مدل بصورت هوشمند و با استفاده از الگوریتم توسعه ژنی) GEP ( بدست میآید. نتایج نیز سازگاری میان نتایج مشاهداتی و پیشبینی شده را نشان میدهند، که دارای ضریب تناسب بالایی است.

روابط کاهندگی، الگوریتم توسعه ژنی ، زاگرس، سنگ، خاک