اخترالملوک کاظمی دلیری - دانشگاه صنعتی شریف، مرکز تحقیقات مهندسی بیوشیمی و کنترل محیط زیست

ضایعات کشاورزی (پوسته برنج، خرماهای ضایعاتی، ضایعات سیب زمینی) و ضایعات حاصل از کارخانجات تولید قند و نشاسته از ذرت (پس آب ذرت) و تولید پنیر (آب پنیر) ، تولید قند و شکر (ملاسهای چغندرقند و نیشکر) موادمعذی که حاوی منابع کربن و ازت و املاح مختلف بوده که جهت میکروارگانیسمها (باکتریها، قارچها، مخرمها) بعنوان سوبسترات و تهیه مواد مختلف شامل اسید لاکتیک، اسید سیتریک، اتانل، پروتئین تک یاخته و آنزیمهای سلولاز و پروتئاز و انواع آمیلاز [1و2] آنتی بیوتیکها (پنی سیلین ) [3] مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده از ضایعات سبب کاهش آلودگی محیط زیست و تولید مواد جدید می گردد. تولید این مواد که در صنایع مختلف بعنوان مواد افزودنی، مواد غذایی و خوراک دام طیور و مواد داروئی و شیمیایی بکار می رود و اکثرا وارداتی هستند با تولید صنعتی گامی در جهت توسعه و افزایش بهره وری و رسیدن به خودکفایی برداشت خواهد شد.