وسعت معنایی و مصداقی حجت الهی بودن؛ بررسی موردی حضرت ابوطالب
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: دوفصلنامه امامت پژوهی، دوره: 12، شماره: 2
- کد COI اختصاصی: JR_EMAM-12-2_007
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 32
نویسندگان
استادیار گروه آموزش علوم قرآن و حدیث دانشگاه فرهنگیان.
استادیار گروه آموزش تاریخ دانشگاه فرهنگیان
چکیده
از قواعد خاص دین اسلام، باورمندی به حجت الهی است که بر بنیاد آن، حضور پیامبران و امامان الهی در حیات اینجهانی انسان ضرورت مییابد. نوشتار حاضر کوشیده است دامنه معنایی حجج الهی را فراتر از انبیا و امامان الهی بجوید؛ چراکه صرف وجود فرستادگان الهی و جانشینانشان، تامینکننده وسعت قاعده «ولکل قوم هاد»[۱]نیست. پس میباید افرادی غیر از نام بردگان، در حیطه معنایی«حجت الهی» بگنجند و خلائی که از آن با عنوان «دوران فترت» یاد میشود، پر کنند. جز این باشد، قاعده «ولکل قوم هاد» هرگز به بار نخواهد نشست. در این میان، حضرت ابوطالب برخوردار از ویژگیهایی است که با حقیقت حجت الهی کاملا مطابقت دارد.ادلهای که در دو دسته جلی و خفی یا مطابقی و التزامی جای میگیرند، غایت وجودی این نوع از حجتهای الهی را اثبات می کنند. آنچه از پژوهش حاضر به دست آمده است، اثبات حجت الهی بودن حضرت ابوطالب است تا این دو مسئولیت تاریخی را به انجام برساند:۱. حفظ حجتها و بینات الهی پیش از ظهور پیامبرصلی الله علیه وآله؛۲. زمینه سازیهای لازم برای ظهور پیامبرصلی الله علیه وآله. [۱]. رعد: ۷.کلیدواژه ها
حجت الهی, حضرت ابوطالب, ادله جلی, ادله خفیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.