روش های حقوقی جبران زیان های ناشی از انتشار گازهای همراه

گازهای همراه از محصولات جانبی فرآیند استخراج نفت هستند که می شود آن ها را تجاری سازی کردیا سوزاند و تبدیل به یک آلاینده محیط زیستی نمود. در پیش گرفتن راه اول به جای راه دوم، بسته به عوامل متعدد دارد که ساختار قانونی مناسب یکی از آن هاست .یکی از نکاتی که در ایجاد این ساختار اهمیت دارد، پیش بینی راه های حقوقی برای جبران زیان های وارده به جوامع متاثر و محیط زیست است . از آن جا که ایران جزو سه کشور اول در سوزاندن گازهای همراه در جهان است ، ایجادیک ساختار قانونی کارآمد در این زمینه ضروری به نظر می رسد و پیش بینی روش های جبران زیان از عناصر مهم آن خواهد بود. سوال اصلی این تحقیق این است که آیا نظام مسئولیت برای جبران زیان های ناشی از انتشار گازهای همراه کفایت می کند؟ چه روش های دیگری برای جبران این زیان ها وجود دارد؟ فرضیه این مقاله این است که نظام مسئولیت مدنی برای جبران خسارات محیط زیستی از جمله زیان های ناشی از گازهای همراه کافی نیست و نیاز به اصلاحاتی در این زمینه وجود دارد. به علاوه می توان از پتانسیل مسئولیت بین المللی هم در این زمینه بهره برد ویا از روش های نوین و ابتکاری مانند ایجاد صندوق جبران زیان های جوامع محلی با درآمد حاصل از جریمه های دریافتی بابت انتشار گازهای همراه استفاده کرد. مطالب این تحقیق به روش کتابخانه ای در دو بخش تقدیم می گردد: در بخش اول ، زیان های ناشی از انتشار گازهای همراه و پاسخ نظام مسئولیت به آن بررسی می شود . در بخش دوم، قوانین کشورها درباره انتشار گازهای همراه به همراه دو پرونده مهم در این زمینه مورد بررسی قرار خواهد گرفت و روش های مورد استفاده برای رفع نقایص نظام مسئولیت مطالعه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

انتشار گازهای همراه ، مسئولیت مدنی ، مسئولیت بین المللی ، آلودگی هوا ، تغییر اقلیم