کارآیی بندهای خشکه چین در کنترل رسوب و افزایش سطح اراضی کشاورزی (مطالعه موردی: زیر حوزه آبخیز نارون خاش)
عنوان مقاله: کارآیی بندهای خشکه چین در کنترل رسوب و افزایش سطح اراضی کشاورزی (مطالعه موردی: زیر حوزه آبخیز نارون خاش)
شناسه ملی مقاله: JR_JIRCSA-12-3_008
منتشر شده در در سال 1403
شناسه ملی مقاله: JR_JIRCSA-12-3_008
منتشر شده در در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
منصور جهان تیغ - Associate professor, Department Soil Conservation and Water Management, Sistan Agriculture and edition Natural Resources Research Center, AREEO, Zabol, Iran
معین جهان تیغ - Ph.D in Watershed Management, Natural Resources Department, Faculty of Agriculture & Natural Resources, University of Gorgan, Gorgan, Iran.
خلاصه مقاله:
منصور جهان تیغ - Associate professor, Department Soil Conservation and Water Management, Sistan Agriculture and edition Natural Resources Research Center, AREEO, Zabol, Iran
معین جهان تیغ - Ph.D in Watershed Management, Natural Resources Department, Faculty of Agriculture & Natural Resources, University of Gorgan, Gorgan, Iran.
بهره برداری غیر اصولی از عرصه های طبیعی و زراعی به منظور رفع نیازهای غذایی به خصوص در مناطق خشک و نیمهخشک سبب رشد سریع فرسایش خاک و به دنبال آن کاهش کمی و کیفی آب زیرزمینی، افت محصولات کشاورزی و دامی و وقوع سیل های مخرب که بهجای نعمت، نغمت را برای آبخیزنشینان بههمراه دارند، را در پی داشته است. از این رو، به منظور حفاظت از منابع آب و خاک، بهبود محیط زیست و ایجاد بستر مناسب توسعه پایدار در این نواحی، نیازمند مدیریت کارآمد برای استفاده از منابع آب و خاک می باشد. یکی از استعدادهای بالقوه مناطق خشک و بیابانی سامانه های سطوح آبگیر باران هستند که توانمندی بالایی در استحصال نزولات آسمانی در جهت بهبود و توسعه این مناطق دارد. این پژوهش کارآیی بندهای خشکه چین در کنترل رسوب و افزایش سطح اراضی کشاورزی در منطقه نارون تفتان خاش را مورد بررسی قرار داد. برای انجام این پژوهش یکی از واحدهای هیدرولوژیکی از زیر شاخه های ابتدایی این منطقه که در آن اقدام به ساخت ۱۵ بندهای خشکه چین با مشارکت مردمی شده بود، انتخاب شد. ابتدا موقعیت بندها مشخص شد. سپس ابعاد و حجم هریک از آنها برآورد شد. همچنین میزان رسوبات تجمع یافته در مخزن هر یک از آنها برآورد شد. بدین منظور ارتفاع، رسوب در سه محل اندازه گیری و با بدست آوردن میانگین آنها و همچنین طول و عرض محدوده دارای رسوب، مساحت تحت پوشش این رسوبات مشخص شد. سپس حجم رسوبات در مخزن هر بند بر اساس معادله مربوطه محاسبه شد. نتایج نشان داد که برای احداث ۱۵ بند خشکه چین در این سطح آبگیر ۵۱/۶۷ متر مکعب سنگ به کار رفته است که به طور متوسط سهم هر بند ۵/۴ متر مکعب بوده است. همچنین یافته ها نشان داد که رسوبات تجمع یافته در مخازن بندها و همچنین متوسط هر بند به ترتیب ۶/۴۲ و ۸/۲ متر مکعب بوده است. در مجموع این سازههای اصلاحی باعث اصلاح ۹/۲۳۲ متر مربع زمین سنگلاخی شده است که سهم هر یک از آنها بهطور متوسط ۵/۱۵ متر مربع بوده است. بهطورکلی با ساخت هر متر مکعب بند اصلاحی خشکه چین در این منطقه، ۶۳/۰ متر مکعب رسوب قابل کنترل است و همچنین ۵/۳ متر مربع زمین سنگلاخی نیز اصلاح می شود. میزان رسوب در محدوده مورد بررسی ۵/۹ تن در هکتار برآورد شد. نتیجه گیری میشود بندهای اصلاحی خشکه چین یکی از گزینه های مناسب کنترل فرسایش و رسوب در آبراهه های ابتدایی حوضههای آبخیزی است که مصالح سنگ در آن وجود دارد.
کلمات کلیدی: Correction dams, sediments, rainwater catchment systems, Taftan basin, check dam., بندهای اصلاحی, رسوبات, سطوح آبگیر باران, آبخیز تفتان, خشکه چین.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2168264/