روش تدریس مشارکتی جورچین (جیگ ساو) در پایه چهارم ابتدایی؛ روش های نوین تدریس

این مقاله به بررسی روش تدریس مشارکتی جورچین(جیگ ساو)در پایه چهارم ابتدایی، به عنوان یکی از روشهای نوین تدریس پرداخته و اهمیت تقویت این روش تدریس را مورد تاکید قرار داده است. روش تحقیق توصیفی –تحلیلی و از نوع کتابخانه ای و زیر شاخه " بررسی اسناد و مدارک" و ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش "فیش برداری" است. نتایج نشان داد که روش تدریس مشارکتی جورچین (جیگ ساو) به عنوان یک الگوی نوین آموزشی در پایه چهارم ابتدایی، تاثیرات مثبت قابل توجهی بر یادگیری دانش آموزان دارد. نتایج تحقیقات نشان می دهد که این روش می تواند به افزایش پیشرفت تحصیلی، کاهش اضطراب امتحان و تقویت خودکارآمدی دانش آموزان کمک کند.همچنین، این روش به تقویت مهارت های اجتماعی و ارتباطی دانش آموزان کمک می کند که برای موفقیت در زندگی آینده آن ها ضروری است. استفاده از روش جیگ ساو باعث ایجاد انگیزه و اعتماد به نفس در دانش آموزان می شود. با تقسیم محتوای درسی به بخش های کوچک و تخصیص آن به گروه های مختلف، هر دانش آموز احساس مسئولیت بیشتری نسبت به یادگیری خود و دیگران پیدا می کند. این امر نه تنها یادگیری عمیق تری را به همراه دارد بلکه باعث کاهش کج فهمی های علمی نیز می شود.

کلیدواژه ها:

روش تدریس مشارکتی ، جورچین(جیگ ساو) ، مقطع ابتدایی