چالش های مدیریت بحران آب در دهه های آینده(مطالعه ی موردی آلودگی آب)

مدیریت منابع آب، از لازمه های حفظ منابع آبی هر کشور از معضل هدررفت و آلودگی است؛ معضلی که می تواند با کاهش سرانه ی منابع در دسترس آب، کشورها را دچار بحران کمبود آب نماید. در کشور ما، زنگ خطر بحران آب، مدت هاست به صدا در آمده است و «مدیریت بحران آب»، می بایست از دستورالعمل های مدیران عالی کشور باشد. ضعف ها و خلاهای قوانین در حوزه ی مقابله با از دست رفتن منابع آبی کشور، یکی از مهم ترین عوامل نزدیک گردیدن کشور، به مرحله ی بحران آبی است که در این مقاله، گوشه ای از این ضعف ها، در معرض مشاهده و قضاوت خوانندگان محترم قرار گرفته است. افزایش شاخص مشارکت اجتماعی، تجهیز واحدهای صنعتی به تکنولوژی های نوین تصفیه ی دو مرحله ای پساب ها و افزایش آگاهی های عمومی در راستای جلوگیری از آلودگی منابع آب، از مهم ترین پیشنهاداتی است که در این تحقیق کتابخانه ای، برای جلوگیری از هدر رفت آب، پیشنهاد گردیده است. همچنین استفاده از فتوکاتالیست ها، به عنوان روشی جهت گندزدایی از منابع آبی کشور، معرفی و مزایا و معایب آن برشمرده شده است. در مدیریت بحران، تلاش ها بر جلوگیری از ورود کشور به مرحله ی حاد یا قرمز بحرانی است که زیان های آن، گاهی تا مدت ها و گاهی الی الابد، بر محیط زیست کشور و وضعیت سلامت مردم، باقی می ماند. برای جلوگیری از تبدیل چالش منابع آب در کشور ما به بحران، نیازمند برنامه ریزی و اقدام، در دو زمینه ی جلوگیری از آلودگی آب و جلوگیری از هدررفت آب هستیم. در زمینه ی جلوگیری از آلودگی آب به عنوان یکی از عوامل کاهنده ی منابع در دسترس آب شیرین، نیازمند فعالیت در ۳ زمینه ی فرهنگ سازی، تکنولوژی و جرم انگاری قانونی، برای متخلفان این حوزه هستیم. امید می رود نتایج تحقیق پیش رو، به ارتقای مدیریت آب کشور و نزدیک کردن کشور به حکمرانی خوب در زمینه ی آب، منجر گردد و با عمل به پیشنهادات ارائه گردیده در آن، شاخص های اصلی حکمرانی خوب (مشارکت، مسئولیت و پاسخگویی، حاکمیت قانون و انعطاف پذیری)، در زمینه ی حکمرانی آب، در کشور محقق گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، آب ، آلودگی آب ، حکمرانی خوب ، حکمرانی آب ، مدیریت آب ، پیشگیری ، گندزدایی.