سمیه قبادی ترا - دانشگاه علوم و تحقیقات واحد همدان، معماری، ساری، ایران
سیدعباس اسمعیل پور گنجی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی،عمران راه و ترابری، ساری، ایران
سعید کاردار - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دماوند،محیط زیست، ساری، ایران

بشر از دوران کهن با انرژیهایی همچون بیوماس، زمین گرمایی و ... آشنایی داشته و از آنها بعنوان منابع حرارتی مورد نیازپناهگاه خود استفاده می کرده است. با استخراج نفت و زغال سنگ و امکان دسترسی نامحدود به فرآورده های نفتی، کم کم استفاده از سایر منابع انرژی، جز در مکانهای دورافتاده و مناطق جنگلی، محدود و فراموش شد و سوخت فسیلی جای هر نوع سوخت دیگری را گرفت.امروزه در کنارمشکل پایان پذیری سوخت های فسیلی عواملی چون اقتصاد و محیط زیست باعث افزایش استفاده ازانرژی های تجدید پذیردرجهت تأمین نیازهایی از قبیل سرمایش، گرمایش، تهویه و درنهایت آسایش فضاهای مصنوعشده است. در این بین میتوان به انرژی زمین گرمایی اشاره کرد که استفاده از آن به دو بخش عمده تولید برق و استفادهمستقیم از انرژی حرارتی طبقه بندی می گردد.درحال حاضردر مفید بودن و لزوم استفاده از این منبع انرژی تردیدیوجود ندارد وآنچه که از اهمیت خاصی برخوردار است، روش توسعه این گونه انرژی ها است. با استفاده بی رویه از ذخایرنفتی و پایان پذیری این ذخایر، و آلوده سازی محیط، بشر بار دیگر برآن شد تا منابع سوختی را مجددا مورد بررسی قرارداده و چالشی جدید در یافتن منابع سوختی پایاتر و کم پالوده تر را آغاز کند، که برای حصول این امر، سالانه میلیاردهادلار صرف تحقیق و بررسی این منابع میگردد. ساختمان از جمله پایگاه های اصلی مصرف انرژیست وگرمایش ساختمانمتداولترین کاربرد مستقیم انرژی زمین گرمایی می تواند باشد،همچنان این منبع با ارزش انرژی جدی گرفته نشده است.این مقاله بر آن است تا ضمن بررسی انرژی زمین گرمایی به بررسی کاربردی آن در بخش طراحی ساختمان بپردازد وچالش جدیدی در میان معماران و طراحان مطرح نماید.

معماری- ژئوترمال- بهینه سازی مصرف انرژی