مهدی مقرنسی - استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
صدیقه راستی - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
هادی سریر - دانشیار ایمونولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
فاطمه حاجی زاده - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تمرین تداومی و تناوبی هوازی همراه با مصرف عصاره عناب بر مقادیر نسفاتین-۱ پلاسمایی موش های صحرایی نر دچار سکته قلبی انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر از نوع تجربی است. ۳۶ سر موش صحرایی نر از مرکز تکثیر و پرورش حیوانات آزمایشگاهی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند خریداری شدند و بعد از طریق القای ایسکمی قلبی با تزریق زیرجلدی ایزوپرنالین دچار سکته قلبی شدند. سپس به شش گروه شش تایی کنترل، تمرین تناوبی هوازی همراه با مصرف عصاره عناب، تمرین تناوبی هوازی، تمرین تداومی هوازی با مصرف عصاره عناب، تمرین تداومی هوازی و گروه مصرف عصاره عناب تقسیم شدند. موش ها به آب و غذا آزادانه دسترسی داشته اند. به گروه های دارای عصاره عناب با دوز ۴۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم و به میزان ۵/۱ میلی لیتر در روز عصاره عناب گاواژ می شد. نتایج: نتایج نشان داد که شش هفته تمرین تناوبی و تداومی هوازی، به تنهایی و همراه با مصرف عصاره عناب موجب افزایش معنی داری بر سطوح نسفاتین-۱ پلاسمایی نسبت به گروه کنترل شد (۰۵/۰>P). همچنبن مصرف عصاره عناب به تنهایی نیز باعث افزایش معنی دار سطوح نسفاتین-۱ پلاسمایی نسبت به گروه کنترل شد (۰۵/۰>P). بین تاثیر دو نوع تمرین ورزشی، تمرین تناوبی افزایش بیشتری نسبت به تمرین تداومی داشت اما اختلاف آن ها معنی دار نبود (۰۵/۰

تمرین تناوبی هوازی, تمرین تداومی هوازی, عصاره عناب, نسفاتین-۱, سکته قلبی