چگونگی شکستگی بهنگام زمین لرزه های اخیر محمدآباد ریگان در استان کرمان

در این مطالعه شکستگی بهنگام دو زمین لرزه که در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۰ و ۲۷ ژانویه ۲۰۱۱ در استان کرمان رخ دادند مورد مطالعه قرار می گیرند.امواج دور لرز حجمی ثبت شده برای بدست آوردن پارامتر های چشمه مدلسازی می شوند. اطلاعات حاصله از داده های شتابنگاری و فعالیت پس لرزهها بعنوان اطلاعات کمکی در نظر گرفته می شوند. مدلسازی امواج دور لرز نشان می دهد که زمین لرزه ۲۰۱۰ چند حادثه ای بوده و با مدل دو حادثهرخ داده است. شکستگی بهنگام زمینلرزه CMT ای تطابق خوبی دارد و در گسلی با امتداد شمال شرق- جنوب غربی با سازوکار امتداد لغز مشابه حلاول از ناحیه کانونی شروع و بصورت عمدتا یک طرفه به شمال شرق گسترش پیدا نمود است. شواهد و مشاهدات صحرایی نیز نشان میدهند کهشکستگی در انتهای جنوب غرب ایجاد و به سمت شمال شرق گسترش پیدا نموده است. چگونگی فعالیت پسلرزهها نیز نشان میدهد که شکستگیبه صورت عمدتا یک طرفه گسترش پیدا نموده است. فعالیت پس لرزه ها امتداد شمال غرب – جنوب شرق برای گسل اصلی را تایید مینماید. با توجهبه توزیع کانونی پس لرزه ها طول گسلش حدود ۴۰ الی ۵۰ کیلومتر تخمین زده می شود. مدلسازی امواج حجمی نیز این نتیجه را تایید مینماید.مدلسازی امواج دور لرز نشان می دهد که زمینلرزه ۲۰۱۱ تک حادثه ای تطابق خوبی دارد و در گسلی با امتداد شمال غرب-جنوب شرق رخ دادهاست. زمین لرزه های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ محمد آباد ریگان در انتهای جنوبی بلوک لوت بزرگترین زمینلرزه های ثبت شده در این منطقه می باشند. توزیعانرژی لرزه ای آزاد شده در صد سال اعیر نشان می دهد در این ناحیه نبود لرزه ای وجود دارد و وقوع زمینلرزه های مخرب در آینده دور از انتظار نمی باشند.

کلیدواژه ها:

زمین لرزه ریگان ، لرزه خیزی کرمان ، پارامتر های چشمه ، مدلسازی ، سازوکار کانونی