نقش آموزش مدیریت خشم بر بهبود رابطه والدین با دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر

خشم یکی از هیجانهایی که در زندگی همه افراد نقش مهم و موثری دارد هیجان خشم است خشم نوعی هیجان است که اغلب بر اثر واکنش شخص نسبت به رفتارهای نامناسب دیگران بروز می کند. خشم ممکن است از یک رنجش و ناراحتی زودگذر تا عصبانیت تمام عیار گسترش یابد اما در هر حال پدیده ای کاملا طبیعی است و مانند سایر احساسات و هیجانها نشانه سلامت تندرستی و عواطف انسانی است خشم ممکن است ناشی از عوامل درونی مثل افکار و عقاید غیر منطقی توقعات نابجا و احساس ناکامی و یا عوامل بیرونی مثل خیانت در امانت مورد بی اعتنایی قرار گرفتن ملاحظه نکردن دیگران مورد توهین و تجاوز واقع شدن باشد. ضعف در مدیریت خشم آثاری فراتر از ناراحتی های شخصی و تخریب روابط بین فردی دارد در صورتی که این هیجان نیرومند به درستی مهار نشود مانع موفقیت همه جانبه و کار کرد بهینه افراد گروهها و جوامع می شود. آثار زیانبار خشم هم متوجه درون شخص و هم متوجه بیرون اوست ناتوانی در مدیریت خشم افزون بر ناراحتی شخصی اختلال در سلامت عمومی و روابط میان ،فردی ناسازگاری و پیامدهای زیانبار رفتار پرخاشگرانه را در پی دارد. در پی موارد ذکر شده این پژوهش با هدف نقش آموزش مدیریت خشم بر بهبود رابطه والدین با دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع کتابخانه ای است از این رو با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی داخلی و خارجی نسبت به یافتن و جمع آوری گزارش های پژوهشی اقدام شد. نتیجه گیری کلی: نقش آموزش مدیریت خشم بر بهبود رابطه والدین با دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر، غیر قابل چشم پوشی است و باید در این حیطه تلاش شود

کلیدواژه ها:

مدیریت خشم ، آموزش ، دانش آموزان ، کم توان ذهنی ، والدین