تبیین راهکارهای مولدسازی اکوموزه های کشور

امروزه، کشورها به اتخاذ راهکارهایی در جهت توسعه صنعت گردشگری اکوتوریسم پرداخته اند. اکوموزه ها که بر مبنای تعامل میان تکنولوژی، انسان، طبیعت و فرهنگ شکل گرفتند و هدفشان ایجاد رابطه ای ایده آل میان ذهن و محیط در فضایی نامحدود بود (Lehmbruck, ۲۰۰۳)، به واسطه احساسی که در جامعه محلی ایجاد می کردند، به یک صنعت پرطرفدار مبدل شد ند. از جمله دستاورد آن ها، برانگیختن حس مشارکت مدنی در حفاظت از ارزش های مشترک، تعمیق خاطرات فردی و مشترک اعضای جامعه (Davis, ۱۹۹۹)، مرور وقایع تاریخی، افزایش تعامل و انسجام اجتماعی (Sansiviero et al., ۲۰۲۴)، مشوق در پیوند میان گروه های مختلف جامعه، همسوسازی عملکرد فعالین بین رشته ای (کارشناسان، برنامه ریزان، طراحان و عاملین) (Borrelli et al., ۲۰۲۳)، ارتقاء سطح رفاه جامعه (Brown, ۲۰۱۹) با توسل بر عناصر ملموس شامل گویش، آواز محلی، صنایع دستی، بازی ها، صنایع ساخت وساز و عناصر غیر ملموس شامل حافظه عمومی، دانش، تجربیات، فرهنگ ها، آئین و رسومات (Susie Chung, ۲۰۰۴) شناخته شد که در نهایت، به توانمندسازی مردم محلی می انجامد.