بررسی جداگانه اثر عصاره هیدروالکلی گیاهان زولنگ (Eryngium caucasicum L.) و آویشن شیرازی (Zataria multiflora L.) برزخم معده در مدل حیوانی
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، دوره: 34، شماره: 240
- کد COI اختصاصی: JR_JMUMS-34-240_001
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 159
نویسندگان
PharmD Student, Student Research Committee, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
Professor, Department of Pharmacognosy and Biotechnology, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
Professor, Department of Pharmaceutics, Faculty of Pharmacy, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
Associate Professor, Department of Anatomy, Faculty of Medicine, Cellular and Molecular Biology Research Center, Mazandaran University of Medical Science, Sari, Iran
Assistant Professor, Department of Pharmacognosy, School of Pharmacy, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran
چکیده
سابقه و هدف: به دلیل حرکت جامعه به سمت سالمندی و عوارض ناشی از آن مانند دردهای مزمن، شاهد افزایش مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می باشیم. ایندومتاسین از داروی های ضد التهاب غیر استروئیدی است و یکی از عوارض شایع این دسته دارویی، زخم معده می باشد. بنابراین مطالعه حاضر به بررسی اثر عصاره های هیدروالکلی دوگیاه زولنگ و آویشن شیرازی در پیشگیری از ایجاد زخم معده ناشی از ایندومتاسین درمدل حیوانی پرداخت. مواد و روش ها: در مطالعه تجربی حاضر، میزان فنول تام و فلاونوئید گیاهان آویشن شیرازی (Zataria multiflora L.) و زولنگ (Eryngium caucasicum L.) اندازه گیری شد. از آرتمیا سالینای پرورشی برای ارزیابی سمیت عصاره ها استفاده شد. هم چنین از ۸ گروه موش Balb/c برای مطالعه حیوانی استفاده شد. گروه ها شامل ایندومتاسین mg/kg۷۰، امپرازول mg/kg۳۰، سه غلظت ۲۵۰، ۵۰۰ و mg/kg۱۰۰۰ زولنگ و سه غلظت ۲۵۰، ۵۰۰ و mg/kg۱۰۰۰ آویشن شیرازی بود که به صورت جداگانه و از طریق گاواژ به موش ها تجویز شد. یک ساعت بعد ایندومتاسین از طریق گاواژ برای القای زخم معده به موش ها تجویز شد. سپس ۴ ساعت بعد از القای زخم، حیوان بیهوش و معده برای ارزیابی هیستوپاتولوژیکی خارج شد و مورد بررسی های مورفولوژیکی قرار گرفت. یافته ها: در مطالعه حاضر میزان فنول تام گیاه آویشن شیرازی و زولنگ به ترتیب برابر ۱۱۳/۵ و mg/ml ۲۶/۰۶ بود و میزان فلاونوئید این گیاهان به ترتیب برابر mg/ml ۴۱ و ۱۶/۷۹ µg/ml می باشد. نتایج سمیت حاصل از آرتمیا سالینای پرورشی نشان داد سمیت گیاهان آویشن شیرازی و زولنگ به ترتیب برابر با ppm ۵۰۰±۰/۰۰۱۲ و ppm ۱۰۰۰±۰/۰۰۳۱ است. نتایج هیستوپاتولوژیکی نشان داد که آویشن و زولنگ توانستند در کاهش التهاب، خونریزی بافت معده و احتقان نقش موثری داشته باشند. نتایج نشان داد دوز mg/kg ۱۰۰۰ در هر دو عصاره نسبت به دوزهای پایین تر موثرتر عمل کرد. استنتاج: براساس یافته های مطالعه حاضر،عصاره های هیدروالکلی گیاهان زولنگ و آویشن شیرازی توانستند اثر محافظتی بر زخم معده داشته باشند و این اثر با توجه به حضور فنول و فلاونوئیدهای موجود در عصاره و هم چنین وابسته به دوز دریافتی است.کلیدواژه ها
Eryngium caucasicum L., Zataria multiflora L., gastric ulcer, indomethacin, Artemia Salina, زولنگ و آویشن شیرازی, زخم معده, ایندومتاسین, آرتمیا سالینااطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.