فرشاد پیمان - دانشجوی دکتری گروه مهندسی عمران واحدعلوم تحقیقات دانشگاه آزاداسلامی تهران ایران
محمد خلیل زاده - دانشیارگروه مهندسی صنایع واحدعلوم تحقیقات دانشگاه ازاداسلامی تهران ایران
ناصر شهسواری پور - استاد، گروه مدیریت صنعتی ، دانشگاه ولی عصر (عج )، رفسنجان، ایران
مهدی روانشادنیا - دانشیارگروه مهندسی عمران واحدعلوم تحقیقات دانشگاه آزاداسلامی تهران ایران

انحراف زمان و هزینه نهایی پروژههای ساخت نسبت به مقادیر برآورد اولیه ، مسئله ای است که در تمام کشورها وجود دارد. این انحرافات، دعاوی متعددی را به دنبال خواهند داشت و بنابراین باید شناسایی و کنترل شوند. پیش بینی ،یکی از ابزارهای مهم کنترل این انحرافات است . تاکنون روابط گوناگونی برای پیش بینی مدت زمان واقعی پروژه ارائه شده است . در این مقاله نیز با استفاده از دادههای ماهانه ۱۴پروژه ساخت (ایران، آمریکا، ایتالیا، تایوان، بلژیک و مالزی )، رابطه ای جدید برای تخمین زمان نهایی پروژههای ساخت با استفاده از ترکیب سه شاخص عملکردی قبلا تعریف شده در روش مدیریت ارزش حاصله (ریسک ، زمانبندی و زمانبندی اصلاح شده )، ارائه و با نتایج حاصل از رابطه بهینه روش ارزش حاصله مقایسه می گردد. شایان ذکر است که بهینه بودن رابطه مورد مقایسه با رابطه جدید ارائه شده در این مقاله ، دریک مقاله معتبر بین المللی اثبات شده است . نتایج مقایسه نشان می دهند که میانگین درصد خطای پیش بینی رابطه جدید کمتر است . ضمنا رابطه جدید در ۸ پروژه، دارای عملکرد دقیقتری نسبت به رابطه بهینه سنتی است . شایان ذکر است که انتخاب پروژهها بر اساس تنوع در نوع پروژه، مدت زمان واقعی ، نسبت زمان نهایی به زمان برآورد اولیه و کشور محل اجرای پروژه انجام شده است .

روش مدیریت ارزش حاصله ، رابطه جدید تخمین زمان، شاخص عملکرد ریسک ، پروژههای ساخت .