عوامل موثردر نابرابریهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی درمناطق شهری با رویکرد شهر متراکم (مطالعه موردی: شهر فریدونکنار)
عنوان مقاله: عوامل موثردر نابرابریهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی درمناطق شهری با رویکرد شهر متراکم (مطالعه موردی: شهر فریدونکنار)
شناسه ملی مقاله: JR_GEO-10-3_011
منتشر شده در در سال 1403
شناسه ملی مقاله: JR_GEO-10-3_011
منتشر شده در در سال 1403
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرزین تقی پور - دانشجوی کارشناسی، مدیریت بازرگانی، موسسه آموزش عالی علامه امینی، واحد بهنمیر، مازندران، ایران (نویسنده مسول)
علیرضا برادران - دانشجوی کارشناسی، مدیریت حرفه ایی عملیات امداد و نجات، موسسه جامع علمی کاربردی جمعیت هلال احمر، واحد ساری مازندران، ایران
مائده دشتی - کارشناسی ارشد، مدیریت بازرگانی گرایش مالی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحدساری، مازندران، ایران
سید سعید محمد نژاد - دانشجوی کارشناسی، مهندسی عمران، دانشگاه آزاد سما، واحد بابل، مازندران، ایران
مرتضی رزمگه - دانشجوی کارشناسی، مهندسی فناوری آبزیان، موسسه علمی کاربردی جهاد کشاورزی، واحد بابلسر، مازندران، ایران
خلاصه مقاله:
فرزین تقی پور - دانشجوی کارشناسی، مدیریت بازرگانی، موسسه آموزش عالی علامه امینی، واحد بهنمیر، مازندران، ایران (نویسنده مسول)
علیرضا برادران - دانشجوی کارشناسی، مدیریت حرفه ایی عملیات امداد و نجات، موسسه جامع علمی کاربردی جمعیت هلال احمر، واحد ساری مازندران، ایران
مائده دشتی - کارشناسی ارشد، مدیریت بازرگانی گرایش مالی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحدساری، مازندران، ایران
سید سعید محمد نژاد - دانشجوی کارشناسی، مهندسی عمران، دانشگاه آزاد سما، واحد بابل، مازندران، ایران
مرتضی رزمگه - دانشجوی کارشناسی، مهندسی فناوری آبزیان، موسسه علمی کاربردی جهاد کشاورزی، واحد بابلسر، مازندران، ایران
نابرابریهای اجتماعی پدیدهای است که بر تمام مناسبات اجتماعی انسانها تاثیر میگذارد. تحلیل فضایی توسعه، میزان نابرابری هاومحرومیت نواحی مختلف رامشخص واولویت اقدامات برای ارتقای سطح زندگی رامعلوم میکند. شهر مترا کم یکی از الگوهای فرم پایدار می باشد که با هدف جلوگیری از گسترش شهر، به دنبال توزیع مناسب خدمات و تقویت شاخصهای اقتصادی_اجتماعی در بین مناطق است. روش پژوهش توصیفی_تحلیلی است که در آن از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون t و مدلهای تصمیم گیری چند معیاره (VIKOR,SAW,TOPSIS) و V.C استفاده شده است. در این تحقیق شاخص های توسعه براساس پنج بعد و ۴۴ متغیر تعریف شده اند و داده های تحقیق نیز از بلوکهای آماری سرشماری سال۱۳۹۰ استخراج شده است. جامعه آماری پژوهش، ۱۴ محله شهر بوده که محدوده های آن منطبق بر تقسیمات کالبدی مرکز آمار ترسیم شده است. بر اساس نتایج پژوهش، توزیع و پرا کنش شاخص های توسعه در شهرفریدونکنار نوعی عدم تعادل فضایی را نشان میدهد، به طوری که نزدیک به ۸/۲۵ درصد از جمعیت شهر در مناطق توسعه یافته (۱۰، ۴، ۳)، ۵/۱۴ درصد جمعیت در مناطق با توسعه متوسط (۷و۱۲) و ۵/۵۹ درصد در مناطق ضعیف و کمتر توسعه یافته (۱ ۲، ۵، ۶،، ۸، ۹، ۱۱) سا کن هستند. همچنین نواحی مرکزی شهر از سطح توسعه یافتگی بیشتری نسبت به مناطق پیرامونی و نیمه پیرامونی برخوردار می باشند و تفاوت معناداری میان ضریب توسعه در بین مناطق براساس طبقه بندی ترا کم ساختمانی دیده میشود؛ به طوری که میانگین این ضریب در مناطق مترا کم بیشتر از مناطق کم ترا کم است. در نهایت مناطق ۳ و ۴ به عنوان مناطق توسعه یافته و مناطق ۶ و ۹ به عنوان مناطق کمتر توسعه یافته شهر فریدونکنار مشخص شده اند.
کلمات کلیدی: نابرابری اجتماعی، عدالت فضایی، ترا کم شهری، ضریب توسعه، فریدونکنار
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2153207/