فاطمه براری - دانشکده مهندسی نساجی، پوشاک و مد، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی ، قائمشهر، ایران
علیرضا حسین پور کاسگری - دانشکده مهندسی نساجی پوشاک و مد، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
پیمان ولی پور - دانشکده مهندسی نساجی ، پوشاک و مد، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران
محمد ابراهیم حیدری گلفزانی - دانشکده مهندسی نساجی پوشاک و مد، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران

هدف از پژوهش حاضر ارائه مدل بازاریابی توسعه مد پایدار و صنعت لباس پس از همه گیری کرونا است. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش پیمایشی – توصیفی است. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته و پرسشنامه محقق ساخت می باشد. جامعه ی آماری را خبرگان و کارشناسان نساجی و پوشاک ایران تشکیل می دهد. خبرگان و کارشناسان به صورت تصادفی و به روش گلوله برفی انتخاب شده اند. روش پژوهش به صورت کیفی- کمی انجام شده است. در مرحله نخست از روش تحلیل تم استفاده شده است، که بر اساس آن مدل اولیه پژوهش بر مبنای مصاحبه با خبرگان و کارشناسان استخراج شده است. در گام بعدی با استفاده از آزمون فریدمن در نرم افزارspss به آزمون مدل پرداخته شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن دارد که در بخش کیفی سه بعد مصرف کننده، تولید کننده و زیست محیطی استخراج شده اند، که خود شامل مولفه هایی می باشند که مجموعا ۲۳ مولفه استخراج شده است. بر اساس تحلیل کمی ابعاد اصلی تولیدکنندگان با میانگین ۹/۳ در اولویت اول مولفه زیست محیطی با میانگین ۵/۳ در اولویت دوم و مولفه مصرف کنندگان با میانگین ۶/۲ در اولویت سوم قرار گرفته اند. در بعد مصرف کننده ارائه طراحی های دوام پذیر و کاربردی برای پوشاک با میانگین۹/۳ در اولویت اول قرار گرفته است ، در بعد تولیدکنندگان توسعه بازاریابی سبز از سوی تولیدکنندگان با میانگین ۴/۳ در اولویت اول قرار گرفته است، در بعد زیست محیطی توجه به زنجیره تامین سبز در محیط زیست با میانگین ۹/۳ در اولویت اول قرار گرفته اند.

مد پایدار, صنعت, لباس, نساجی, کرونا