اصغر جهانیان - ۱- گروه حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین الملل بندرانزلی

تشکیل خانواده همواره، در زندگی فردی و اجتماعی ایرانیان اهمیت محوری داشته و ارزش های اجتماعی و مذهبی رایج در جامعه پیوسته بر قداست نهاد خانواده و اهمیت تشکیل و حفظ و استحکام آن تاکید زیادی داشته اند. علیرغم تداوم نقش محوری خانواده و تاثیر پایدار نظام ارزش های اسلامی- ایرانی بر عناصر و روابط خانوادگی در ایران، در پاسخ به تحولات اقتصادی و اجتماعی معاصر، ابعاد رفتاری و نگرشی خانواده تغییرات چشمگیری را تجربه کرده است. با نگاهی گذرا به جامعه ی پیرامون خود، می توانیم این دریافت را داشته باشیم که نقش خانواده در زندگی افراد عصر حاضر، با نقش خانواده در گذشته بسیار متفاوت است زیرا خانواده نیز با سرعت پیشرفت تکنولوژی و تغییر فرهنگ جامعه دچار دگرگونی می شود در حالی که در گذشته، این روند بسیار آرام تر بوده است. نتایج نشان می دهد خانواده پیوند عمیق و پایدار جسمی و روحی چند نفر برای زیستن در فضای واحد است؛ یعنی بدون تحقق این پیوند، خانواده معنایی ندارد. قوام این بنا به میزان پیوند اعضای آن بستگی دارد. بنابراین، جهت تعالی کارایی خانواده با رویکرد فرهنگی لازم است بر تحکیم پیوند و روابط اعضای خانواده تاکید شود. لذا تحکیم روابط در خانواده از جمله مهمترین مسایل در سلامت و رشد فرد، همچنین پویایی و توسعه همه جانبه در جامعه و پیشگیری از آسیب فرهنگی است. در همین جهت ارتقاء بهره وری در مجموع و کلیت خود به صورت یک فرهنگ در خانواده نگریسته شود، آنگاه جامعه و کشور به مجموعه ای پویا، کارا و آگاه تبدیل می شود. برای اینکه بهره وری به نگرش عمومی درآید نیازمند سرمایه گذاری ها و آسیب شناسی خانواده ها بلندمدت است.

آسیب فرهنگی، روابط خانوادگی، تحقق ارزش مذهبی