مروری بر میراگرهای فلزی جاری شونده
- سال انتشار: 1403
- محل انتشار: یازدهمین کنفرانس مطالعات و تحقیقات نوین در مهندسی عمران، معماری و شهرآینده
- کد COI اختصاصی: GPACONF11_045
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 84
نویسندگان
دانشجوی دکترای سازه، گروه مهندسی عمران، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
چکیده
ایده اولیه استفاده از میراگرهای فلزی ابتدا در حدود سال ۱۹۷۰ میلادی ارائه شد. در آن زمان گروهی از محققان از جمله Kelly، Skinner و MC very ایده های مختلف میراگرهای فلزی را بررسی میکردند، کارهایی که قبل از آن انجام شد بر روی افزایش اطمینان و بالا بردن ظرفیت جذب انرژی در اتصالات سازها بود. در بیشتر ساختمانها، جذب انرژی در اطراف اتصال تیر به ستون اتفاق می افتاد که این اتصالات در مقابل بارهای چرخه ای قابل اعتماد نیستند همچنین در سازه های فولادی به دلیل ناپایداری موضعی در بالها در مجاورت اتصالات و در سازه های بتنی به دلیل نیروهای برشی و در نتیجه آن کشش قطری و خرابی اتصال، سبب کاهش قابل توجهی در مقاومت اتصال میشود. کارهای زیادی برای افزایش ظرفیت جذب انرژی و قابلیت اطمینان اتصالات انجام شد. اما آنها رویکرد جایگزینی را معرفی کردند که سیستم حامل بار ثقلی سازه را از سیستم جذب انرژی جدا میکرد و سیستم خاصی برای جذب انرژی سینماتیکی تولید شده توسط زلزله در سازه گنجانده میشد. برای تعیین عملی بودن این ابزارها، اشکال و مکانیزمهای جذب انرژی مختلفی را مورد بررسی قرار دادند که هر سه از مکانیزم تغییر شکل پلاستیک فولاد نرمه مانند اشکال تیر و ورق و بر پایه پیچش و خمش المانها استفاده میکردند که شامل رول شدن نوارهای فلزی باریکا، پیچش تیرهایی با مقطع مربعی و مستطیلی و خمش تیر ضخیم کوتاه میباشند. بعضی از این سیستمها بعدها به سیستمهای جدیدی توسعه داده شدند و بیشتر در پل استفاده میشدند.کلیدواژه ها
میراگرهای فلزی، ظرفیت جذب انرژی، اتصال سازه هامقالات مرتبط جدید
- نقش تعامل شهروندان با شهرداری جهت توسعه و آبادانی شهرهای تازه تاسیس
- امکانسنجی پیاده سازی فناوریهای نوین و پایدار برای بهبود مدیریت هوشمند شهری
- طراحی مناطق بهینه باغات خانواده شهر شیراز با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی و روش تحلیل سلسله مراتبی
- نگاهی به روش های طراحی معماری از دیدگاه جفری برادبنت
- تاثیر فناوریهای نوظهور ساختوساز بر بافت شهر ی: یکپارچگ ی، چالش ها و فرصت ها
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.