تبیین اثرگذاری عوامل مصنوع شهر در الگوی فضایی و تراکم آلاینده های شهر تهران

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 131

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HSMSP-27-3_004

تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1403

چکیده مقاله:

تهران یکی از آلوده ­ترین شهرهای دنیا است. آلودگی هوا به دلایل مختلف، ازجمله تمرکزگرایی، افزایش ترافیک، مکان­یابی ناصحیح الگوی فضایی کاربری­ها، مصرف سوخت­های فسیلی، عدم وجود مقررات و ضوابط به منظور محدود ساختن مناطق صنعتی و ناپیروی مقررات زیست ­محیطی به وجود آمده و بعضا بر اثر بعضی عوامل اقلیمی شدت می یابند. در این پژوهش، هدف ارتباط ­سنجی عوامل مصنوع شهری با آلودگی هوای شهر تهران و یافتن درجه اهمیت هر یک از آن­ها است. تکنیک­های مورد نظر بر پایه داده­های رادار نشان می­دهد که الگوی فیزیکی و پیامدهای نظام برنامه ­ریزی شهری در آلایندگی هوای شهر تهران بسیار تاثیر گذار است. در این ارتباط ضریب همبستگی الگوی محیط ارتفاعی ساخت و سازها (بعد سوم شهر) و آلودگی هوای تهران ۸۶/۰ محاسبه گردید. به بیان دیگر درصورت برنامه ­ریزی مناسب یا وجود امکان اصلاح ساختار بعد سوم، می­توان آلودگی هوای شهر تهران را به میزان زیادی کنترل و تعدیل کرد. مستند بر یافته­ های تحقیق از لحاظ کاربری­های شهری، صنایع، تجاری، حمل و نقل، سازمان­ها و ادارات و مراکز بهداشتی و درمانی با الگوی فضایی آلاینده­های ذرات معلق ۲.۵ میکرونی و مونواکسید کربن منطبق بوده و بیشترین ضریب تعیین را با الگوی فضایی آلودگی هوای شهر تهران داشته ­اند. در بحث ترافیک، شاخص گره ­گاه­های ترافیک با الگوی فضایی آلاینده ذرات معلق ۲.۵ میکرونی بیشترین انطباق را داشته اند؛ در محدوده خطرناک و خیلی ناسالم الگوی فضایی آلودگی هوای شهر تهران، تعداد زیادی گره­گاه ترافیکی با مسافت کم نسبت به هم موجود می باشند که در نهایت این گره ­گاه­ها در کنار هم در بعضی از نقاط شهر کانال­های ترافیکی را شکل داده­اند. نتایج مدل کرنل نشان می­دهد که با شناسایی این کانال­ها و مدیریت ترافیک شهری می­توان تاحد زیادی آلودگی­ مرتبط را تعدیل کرد. به علت امکان­پذیر نبودن تعدیل یا از بین بردن عوامل جبری ایجاد یا تشدید آلودگی هوا، می­توان با تغییر در الگوی مدیریت کلان شهری و برنامه ­ریزی شهری، با حفظ یا تغییر در ساختارها –کارکردها، محیط مصنوع شهر تهران را به سمت الگوی زیست محیطی مناسب هدایت کرد.

نویسندگان

راحله صنیعی

crisismanagement۲۰۰۸@gmail.com

علی زنگی ابادی

dr_adelz <dr_adelz@yahoo.com>

محمد شریفی کیا

sharifikia@modares.ac.ir

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abbaspour, M., & Soltaninejad A. (۲۰۰۴). Design of an environmental ...
  • Abbaspour M., Dana, T., Shaiepour, M., & Mahmoudi, M. (۲۰۰۹). ...
  • Atash, F. (۲۰۰۷). The deterioration of urban environments in developing ...
  • Behtash, F., Moradi, M., & Negintagi, S. (۲۰۱۳). Investigating the ...
  • Nazarian, A., Ziaian Firouzabad, P., & Gangi, A. (۲۰۰۶). Investigating ...
  • بهتاش، ف.، مرادی، م.، و نگین تاجی، ص. (۱۳۹۲). بررسی ...
  • جمالی، س. (۱۳۹۴). بررسی جایگاه ریخت شناسی شهری در طرح ...
  • حبیب، ف. (۱۳۷۱). نقش فرم شهر در کاهش خطرات ناشی ...
  • حجازی زاده، ز.، مقیمی، ش. (۱۳۸۶). کاربرد اقلیم در برنامه ...
  • خدایاری ورجوی، ا. (۱۳۹۴). ارزیابی کارائی خروجی تصاویر راداری و ...
  • زبردست، ا.، ریاضی، ح.(۱۳۹۴). شاخص های محیط انسان ساخت و ...
  • نظریان، ا.، ضیاییان، پ.، و جنگی، ع. (۱۳۸۶). بررسی نقش ...
  • نمایش کامل مراجع