سید فضل الله میرقادری - University Professor

ادبیات تطبیقی از گرایش های جذاب و بسیار با ارزش و مفید عرصه نقد ادبی است و چون شیوه­های پژوهش در ادبیات تطبیقی مختلف و متعدد است؛ به گونه­ای که هر پژوهشگر بر اساس شیوه پژوهش خویش، مکتب یا منهج مناسب را برمی گزیند. با پیدایش نظریه دریافت در سال ۱۹۸۹م ، به نقش خواننده توجه بیشتری شد و منهج تلقی یا دریافت محوری، رسمیت یافت. از  موضوعات پژوهشی در عرصه نظریه دریافت، برداشت صاحبان فن و ادیبان عربی زبان از شعر فارسی است. در این زمینه، حافظ شیرازی توجه ادیبان و پژوهشگران عرصه ادبیات در زبان های دیگر را جلب کرده است و ادیبان عربی زبان در برداشت از شعر حافظ، سهم بسزایی دارند. ابراهیم امین الشواربی و علی عباس زلیخه از ادیبانی هستند که به شعر حافظ توجه ویژه­ای داشته و برداشت خویش را به صورت شعر و نثر عرضه داشته­اند. در این پژوهش دریافت دو ادیب از غزل ۱۷۵ حافظ (بر اساس نسخه غنی قزوینی) عرضه شده و مورد بررسی و تحلیل و مقایسه قرار گرفته و در نهایت برداشت نگارنده نگارش می­شود. بطور عموم می­توان گفت، دریافت الشواربی از ابیات غزل حافظ، جامع تر از دریافت زلیخه است؛ ولی از نظر عاطفی و احساسات، دریافت زلیخه برتر از دریافت الشواربی است

Comparative literature, Persian and Arabic, theory of perception, Hafez Shirazi, Al-Shwarabi, Zuleikha., ادبیات تطبیقی, فارسی و عربی, نظریه دریافت, حافظ شیرازی, الشواربی, زلیخه.