شناسایی فرصت‎های اقتصادی رشد سبز در ایران: یک تحلیل داده- ستانده انرژی چند عاملی

  • سال انتشار: 1401
  • محل انتشار: فصلنامه پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پایدار)، دوره: 22، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_ECOR-22-2_001
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 108
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مریم جعفری تراجی

Ph.D. Candidate in Economics, Semnan University, Semnan, Iran

مجید مداح

Professor of Economics, Faculty of Economics, Management and Administrative Sciences, Semnan University, Semnan, Iran

نورالدین شریفی

Associate Professor of Economics, Faculty of Economics and Administrative Sciences, Mazandaran University, Babolsar

چکیده

رشد سبز، بر تولید و عرضه محصولات سازگار با محیط زیست تاکید دارد و به عنوان یک راهبرد مناسب برای رشد اقتصادی همراه با نگهداری و حفظ منابع طبیعی و کاهش انتشار آلودگی در کشورها مطرح است. با توجه به آنکه ایران به عنوان یک کشور درحال توسعه، در زمینه شاخص رشد سبز، عملکرد مطلوبی ندارد، لازم است تا در این زمینه، انرژی بری و آلایندگی فعالیت های مختلف اقتصادی و شناسایی فرصت های اقتصادی رشد سبز از نظر شاخص های تولید و اشتغال، مورد ارزیابی قرار گیرد. این تحقیق با استفاده از روش داده - ستانده انرژی چند عاملی و اطلاعات جدول داده - ستانده سال ۱۳۹۵، در پی بررسی و تحلیل تاثیر تقاضای نهایی بر مصرف انرژی اولیه، انتشار CO۲، رشد اقتصادی و مشاغل انرژی است که درنتیجه آن، با در نظر گرفتن همزمان دو شاخص رشد و اشتغال، پتانسیل های رشد سبز در بخش های اقتصادی ایران مورد شناسایی قرار می گیرند. نتایج تجربی این تحقیق، نشان می دهد که بخش های مربوط به تولید محصولات کشاورزی، دامی، خدماتی و  محصولات غذایی، دارای کمترین میزان انتشار دی اکسیدکربن به ازای هر واحد رشد تولید و رشد مشاغل انرژی هستند. در مقابل، به دلیل پتانسیل پایین رشد سبز خدمات حمل و نقل، فلزات اساسی، محصولات از لاستیک و پلاستیک، تشویق افزایش تقاضای نهایی برای محصولات این بخش ها، جذاب نخواهد بود؛ به طوریکه برای برنامه ریزی رشد سبز، به تغییرات ساختاری در این بخش ها، نیاز است.

کلیدواژه ها

Green growth, Primary energy consumption, CO۲ emission, Energy input-output analysis, رشد سبز, مصرف انرژی اولیه , انتشار دی اکسیدکربن, تحلیل داده - ستانده انرژی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.