الهه غیناقی - گروه تربیت بدنی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.
زین العابدین فلاح - گروه تربیت بدنی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.
طاهر بهلکه - گروه تربیت بدنی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.
اسرا عسکری - گروه تربیت بدنی، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.

هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدل توسعه مجموعه های سوارکاری با تاکید بر فضاهای تفریحی و گردشگری می باشد. پژوهش با توجه به نحوه گردآوری داده ها از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بود. در مرحله کیفی، مصاحبه های نیمه ساختار یافته با ۱۹ نفر از خبرگان آشنا با مجموعه های سوارکاری که به روش نمونه گیری هدفمند و قضاوتی انتخاب شده اند بودند؛ انجام شد. که داده ها، از طریق روش کدگذاری باز و محوری تجزیه و تحلیل و در ۸۱ نشان و ۱۳ مفهوم طبقه بندی شدند. و در نهایت در مرحله کدگذاری انتخابی در مدل قرار گرفتند. در مرحله کمی جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مدیران ومعاونین اداره کل ورزش جوانان و میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، روسا و نایب روسای هیات های سوارکاری، معاونت فرهنگی–ورزشی شهرداری ها، مربیان و چابکسواران، کارکنان برگزاری کورس اسبدوانی، مدیران و کارکنان گردشگری (خدمات مسافرتی) استانهای هدف بودند که از بین آن ها تعداد ۲۶۰ نفر به شیوه نمونه گیری طبقه ای- در دسترس به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار پژوهش در مرحله کمی تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود. که روایی و پایایی آن در مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد؛ مولفه های کارآفرینی، درآمدزایی، بازاریابی، سرمایه گذاری، رسانه و تبلیغات، مردم محوری، پدیده های اجتماعی–فرهنگی، جشنواره ها، منابع انسانی، الگوی بومی، طرح آمایش سرزمین، زیرساختی–رفاهی و جاذبه ها در توسعه مجموعه های سوارکاری تاثیر معنی داری داشته اند. با توجه به اهمیت گردشگری ورزشی ، مدیران و برنامه ریزان بخش گردشگری ورزش باید اهتمام لازم را در جهت توسعه و بالندگی این صنعت از خود نشان دهند.

گردشگری ورزشی, پرورش اسب, سوارکاری, اشتغال زایی