ملاحت شعبانی مینااباد - payame noor

یکی از مشخص­ترین مرزهای اجتماعی مرزی است که بین زنان و مردان در استفاده از زبان وجود دارد و این مرز بیشتر در گفتار تجلی می­یابد. از دیدگاه «هنجار اجتماعی» ادب زبان شناختی۱، عملی کاملا استاندارد در جامعه است. هر فرهنگی هنجارهای رفتاری خاص خود را دارد و رفتاری که با قوانین مطابقت دارد، ادب است. بخشی از هنجارهای اجتماعی را می­توان در ادبیات عامه و شفاهی ازجمله ضرب­المثل­ها جست­وجو کرد. بنابراین، محقق با انتخاب زبان تالشی که در منطقه میناآباد شهرستان اردبیل بدان صحبت می­شود و با بررسی ادب زبان­شناختی و انواع تهدید وجهه در صدد پاسخ به این سوال برآمد که آیا ارتباطی بین جنسیت گویشور و استفاده از انواع ادب و خشونت کلامی۲ در ضرب­المثل­های زبان تالشی وجود دارد یا خیر. به همین منظور، ابتدا پژوهشگر به­صورت میدانی و مصاحبه با زنان و مردان سال­خورده و میان­سال، تعداد ۱۸۰ ضرب­المثل را جمع­آوری و سپس آن­ها را بر اساس وجود ادب و خشونت بر اساس جنسیت بررسی کرد. بر مبنای تحلیلی که در ۱۸۰ ضرب­المثل جمع­آوری­شده بر اساس نرم­افزار اس.پی.اس.اس. نسخه ۲۵ انجام شد، نتیجه به­دست آمده نشان می دهد که رابطه معناداری بین جنسیت گویشوران و وجود انواع ادب و خشونت در ضرب­المثل­های زبان تالشی وجود دارد که با توجه به انتظارات جامعه، این امر سبب بروز تفاوت در رفتار اجتماعی آن ها نیز شده است.

Sex, politeness, verbal violence, Taleshi language (Minaabadi dialect), proverb, face threatening., جنسیت, ادب, خشونت کلامی, زبان تالشی میناآبادی, ضرب المثل, تهدید وجهه