مسعود بینش

شرکتهای که فعالیت تحقیق و توسعه (R&D) خود را به خارج از مرزها گسترش می دهند با یک چالش مدیریتی مهم مواجه هستند: چگونه مراکز پراکنده درسطح جهان را می توان به صورت موفقیت آمیزی راهبری کرد. شرکتهای ژاپنی در سالهای اخیر بشدت فعالیتهای برون مرزی R&D خود را افزایش داده اند. هزینه این فعالیتها از 44 میلیارد ین در سال 1986 م تا 177 میلیارد ین در سال 1995 م رشد داشته است. تعداد واحدهای R&D برون مرزی نیز از 276 واحد در 1991 م به 510 واحد در سال 1995 م رسیده است. شرکتهای پاناسونیک و سونی نه تنها زودتر از بقیه شرکتهای ژاپنی فعالیتهای R&D برون مرزی خود را شروع کرده اند بلکه اخیرا سیستمها وروشهای نوین مدیریتی در راهبری جهانی R&D را اجرا نموده اند: - تعبیر نوین از ماموریت و اهداف R&D جهانی - کار همزمان روی دو نوع پروژه بجای اختصاص مراکز برای پروژه های خاص - برقراری هماهنگی از طریق ارتباط انسانی بین تعداد محدودی مدیران ارشد R&D بجای کمیته ها و ملاقاتهای عریض و طویل - تغییر و تحول اساسی در ساختارهای سازمانی - و …