فریال سادات سیادتی - دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری
بهرام سیاوشپور - استادیاردانشگاه حکیم سبزواری

توسعه دردنیای امروزی وابسته است به فناوری های نوینی که خاستگاهشان علوم تجربی و پیشرفت بشردراین حوزه بوده است توسعه ای که شکل زندگی امروزرا کاملا ازگذشته متمایز ساخته و دستاوردهایی انکارناپذیر به همراه داشته است لیکن توسعه یادشده باعث بروزناهنجاریهای بسیاری گردیده که میتوان زمینه های آن را درحوزه های مختلف شناخت کارخانجات و صنایع به عنوان سمبل توسعه باعث بوجود امدن مشکلات زیست محیطی فراوانی شده اند افزایش جمعیت و تسهیل زندگی انسان ها درجوامع منجر به وابستگی بیش ازحد به انرژی های تجدید ناپذیر گردیده که ازیک سو به کاهش منابع سوخت فسیلی و ازسویی دیگر به الودگیهای جبران ناپذیرزیست محیطی منجر گردیده است این شناخت نوین کانسیت تازه ای را رونمایی کرد که همانا توسعه پایدارمی باشد درچنددهه اخیر مفهوم توسعه پایداربه عنوان راه حل ناهنجاریهای توسعه مطرح شده و توجه به توسعه ای دارد که بادیدی جامع نگرهرفرایند توسعه را درسامانه بزرگتر که میتواند طبیعی یا مصنوع باشد به ارزیابی میگذارد این مقاله درپی هوایدا نمودن تضادی درونی درپارادایم پایداری با کاربست واقعی آن درمحیط واقعی می باشد روش تحقیق درنوشته حاضرازروش استدلال منطقی یعنی نتیجه گیری براساس اصول منطقی حاصل ازاندیشیدن و تفکرعقلانی براساس داده های موجود درمنابع می باشد.

پایداری/محیط زیست/ناپایداری