خوش نوایی و گوش نوازی در «آییکه» (لالایی های سیستان)
عنوان مقاله: خوش نوایی و گوش نوازی در «آییکه» (لالایی های سیستان)
شناسه ملی مقاله: JR_CGLMO-9-38_005
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_CGLMO-9-38_005
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمود شاهرودی - PhD Candidate of Persian Language and Literature, Sistan and Baluchestan University, Zahedan,Iran.
مریم خلیلی جهانتیغ - Professor of Persian Language and Literature, Sistan and Baluchestan University, Zahedan, Iran.
خلاصه مقاله:
محمود شاهرودی - PhD Candidate of Persian Language and Literature, Sistan and Baluchestan University, Zahedan,Iran.
مریم خلیلی جهانتیغ - Professor of Persian Language and Literature, Sistan and Baluchestan University, Zahedan, Iran.
آییکه (â?i:ka) نوعی لالایی است که در منطقه سیستان به این نام خوانده میشود. آییکه علاوه بر کارکرد لالایی، در گذشته کارکردهای دیگری هم داشته است. یکی از کارکردهای آن این بوده است که برای حیوانات نیز خوانده میشده است. از سوی دیگر، هرگاه خطر حمله دشمنان وجود داشته است، زنان با خواندن آییکه، دیگران را از وجود دشمن آگاه میکردند. با توجه به اینکه آییکه معمولا برای کودک با آواز خوش خوانده میشود، خوش نوایی و موسیقایی بودن آن، اهمیت فراوانی دارد. نوشته حاضر به این پرسش اصلی پاسخ میدهد که چه ویژگیهایی را می توان برای گوش نوازی و خوش نوایی آییکههای سیستانی برشمرد؟ نتیجه تحقیق حاکی از کاربرد وزن عروضی، قافیه و ردیف، انواع تکرار، و موسیقی معنوی، باوجود قواعد منحصربه فرد در آوردن قافیه، وجود صنعت تکرار به گونههای مختلف تکرار واج، واژه، عبارت، مصراع و... است. تاکنون آییکههای سیستان، در کتابی مستقل جمع آوری نشده و تنها در کتابهای مختلفی که به فرهنگ عامیانه سیستان پرداختهاند، نمونههایی از آییکه آورده شده است. بنابراین، در این مقاله از دو روش تحقیقی بهره برده شده است. برخی از آییکههایی که در آثار مختلف موجود بوده است، به روش کتابخانهای گردآوری شده است، اما بخش زیادی از آییکههای به کاربرده شده در این پژوهش، به روش میدانی جمع آوری شده است. پس از آن با روش تحلیلی، جنبههای گوناگون موسیقایی و خوش نوایی آییکه توصیف شده است.
کلمات کلیدی: â?i:ka, song, Sistani dialect, prosody, row, rhyme, repetition., آییکه, ترانه, گویش سیستانی, عروض, ردیف, قافیه, تکرار
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/2143768/