بررسی مولفه های پایداری در مقیاس محله نمونه موردی، بافت قدیم کرمان،محله مکرانی ها

توسعه پایدارمفهومی است که درسالهای اخیر به عنوان یک مسئله جهانی به آن نگریسته شده است فرایند پایداری جریانی چندبعدی است که ضمن بهبود وضعیت اقتصادی وایجادرفاه همگانی توام با عدالت اجتماعی ازاثارمخرب محیط زیست و اکولوژی و ناهنجایرهای اجتماعی به دور است درحالیکه نیازهای عصرحاضر را براورده می سازد درعین حال ظرفیت و امکانات براورده سازی نیازهای نسل آینده را باتوجه به حفظ و بهبود محیط زیست نگه میدارد برای ایجاد سکونتگاه پایدارمباحثی ازجمله انرژی محیط زیست اکولوژی تکنولوژی بومی کاهش الودگی ها ضایعات و موادزائد بازیافت مواد و مشارکت مردم ازمباحث اصلی می باشد درشهرپایدار علاوه برتوجه به اکولوژی و محیط زیست انرژی و سایرمقولات بایدحس تعلق به مکان ایجادوافزایش یابد باحفظ تراکم و ارتباطات سالم و پیش بینی اندازه مناسب برای سکونتگاه روابط اجتماعی مطلوب توسعه یابد و مفهومی دیگر ازحیات مدنی رقم زده شود این مقاله به بررسی عوامل پایداری دریکی ازمحلات قدیم شهرکرمان محله مکرانی ها می پردازد وسعی می کند عواملی مانند نیازهای انسانی شامل قابلیت اجتماعی و حس جمعی و تنوع و انتخاب شامل حس مکان و هویت خوانایی و اصلنشانه گرایی و ... که ازعواملی اصلی پایداری می باشند را بررسی کند و به این نتیجه برسد که باتوجه به این که مقوله پایداری درغرب مقوله ای جدید و بروز است اما دربافت های شهری ایران پایداری ازجوانب مختلف وجود داشته است

کلیدواژه ها:

پایداری/عوامل پایداری/توسعه پایدار