بررسی ارتباط نمادهای شهری با هویت شهر (مطالعه موردی: شهر سنندج)

توجه به مفهوم نشانه در شهرها همواره یکی از مسائل مورد توجه طراحان بوده است. نشانه شناسی به مثابه ابزاری برای تحلیل و ارزیابی هویت، استعاره ها ، راهنمایی و مسیریابی در ساختار شهر، نمودی از کاربرد نشانه شناسی شهری است. نشانه ابزاری است لفظی یا تصویری که جایگزین چیز دیگر می شود. نشانه همان چیزی است که دیده می شود. اگر با دیدن آن مفاهیم دیگری به ذهن خطور کند، به نماد تغییر می یابد. تبدیل نشانه به نماد توفیق طراح در دستیابی به اصل پایداری در طراحی را به همراه دارد. طراحی های صورت گرفته طی سالیان اخیر در کشور به ندرت توانسته اند به نماد و عنصری هویت بخش تبدیل شوند. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی – تحلیلی می باشد،آمار و اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، توزیع پرسشنامه بین ساکنین شهر جمع آوری گردیده است، جامعه آماری تحقیق ساکنین شهر سنندج هستند.حجم نمونه 373 نفر می باشد، برای تجزیه و تحلیل آمار و اطلاعات از آزمون های همبستگی و رگرسیون در محیط نرم افزارSPSS استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد همخوانی مناسب المان میدان آزادی سنندج با زمینه آن سبب گردیده که المان فوق از یک نشانه صرف، تغییر نقش داده و بعنوان یک نماد هویت بخش که تداعی کننده حس آزادی و پاکی است ایفای نقش نماید. این امر نشان دهنده توفیق طراح و مجسمه ساز در دستیابی به مفهوم پایداری و ماندگاری در طراحی میباشد.

کلیدواژه ها:

نمادشهری ، نشانه ، شهر سنندج ، میدان آزادی