تغییرات سطوح آنزیم های کبدی تحت تاثیر غلظت های تحت کشنده دی کرومات پتاسیم در هامور ماهی لکه زیتونی منقوط (Epinephelus stoliczkae, Day ۱۸۷۵)

اهداف: هدف از این مطالعه بررسی میزان تغییرات آنزیم های کبدی در پلاسمای هامورماهی لکه زیتونی منقوط دریای عمان(Epinephelus stoliczkae)تحت القای غلظت های مختلف دی کرومات پتاسیم در طی ۲۱روز در شرایط آزمایشگاهی بود. مواد و روش ها: ۲۰۰ قطعه هامورماهی لکه زیتونی منقوط با میانگین طول کل۲/۲±۶/۲۹سانتی متر و میانگین وزن کل۴/۹۲±۵/۳۸۹گرم از دریای عمان صید گردید. جهت اجرای آزمایش سمیت تحت کشنده سه تیمار ۶/۳، ۳۱/۷ و۶/۱۴میلی گرم بر لیتر کروم (سه تکرار و یک شاهد) انتخاب گردید. ماهی ها به مدت ۲۱روز در معرض کروم قرار گرفتند و در فاصله زمانی ۵/۰، ۱، ۷، ۱۴ و ۲۱روز پس از شروع آزمایش، به منظور اندازه گیری سطح آنزیم های کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز(AST)، آلانین آمینوتراسفراز(ALT) و آلکالین فسفاتاز(ALP)، از ساقه دمی ماهی ها نمونه خون تهیه شد. سنجش میزان آنزیم ها با استفاده از روش فتومتری انجام و مقادیر سنجیده شده برحسب U/Lبیان شد. یافته ها: بیشترین و کمترین میزان آنزیم های کبدی در هامورماهی لکه زیتونی منقوط به ترتیب برابر بود با: آسپارتات آمینو ترانسفراز=۲۸/۱۰±۲۹۸-۲۱/۶± ۱۹۸، آلانین آمینوترانسفراز=۱۹/۲±۸۱-۵۶/۲±۳۸، آلکانین فسفاتاز= ۷۶/۲±۱۷۷-۲۱/۴±۱۱۸U/L. باگذشت زمان، میزان آنزیم های کبدی در تیمارهای مختلف نسبت به گروه شاهد افزایش و اختلاف آماری معنی داری را نشان داد(۰۵/۰>P).در مورد هر سه آنزیم کبدی بیشترین میزان در تیمار سوم و روز ۲۱و کمترین میزان در تیمار اول و زمان ۵/۰روز ثبت شد. نتیجه گیری: در این آزمایش،آنزیم های کبدی در پاسخ به افزایش غلظت کروم و مدت زمان در معرض بودن،افزایش یافتند که علت آن می تواند آسیب به سلول های کبدی و درنتیجه آزاد شدن آنزیم های کبدی در پلاسما باشد. به طورکلی می توان آنزیم های کبدی را به عنوان نشانگر زیستی آلودگی در محیط های طبیعی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

Aspartate aminotransferase ، Alanine aminotransferase ، Alkaline phosphatase ، Liver ، Fish ، Oman Sea ، آسپارتات آمینو ترانسفراز ، آلانین آمینو ترانسفراز ، آلکالین فسفاتاز ، کبد ، ماهی ، دریای عمان