رضا میرزایی - دکتری معماری

خانه مقوله ای از جنس فرهنگ است نه طبیعت و غریزه. به زبان کارکردگرایانه و با منطق مالینوسکی ، خانه نوعی نیاز زیستی است که فرهنگ خانه برای پاسخگویی به این نیاز شکل گرفته است و در کلیت نظام اجتماعی و فرهنگ انسانی ادغام و سازگار شده است. فرهنگ خانه از منظر انسان شناختی مجموعه ارزش ها و معانی است که چیستی و چگونگی مفهوم خانه در یک گروه یا قوم و ملت را تعریف و تعیین می کند. دوره های مختلف تاریخی، فرهنگ های خانه مختلف را بوجود آورده و همچنان بوجود خواهد آورد. در بحث فرهنگ و خانه نه با فرهنگ خانه به مثابه مقوله منفرد و انتزاعی و جهانشمول، بلکه با فرهنگ های خانه به مثابه مقوله ای تجربی، عینی، متکثر و متنوع سروکار داریم. ظهور مدرنیته همراه با آغاز یک انقلاب فرهنگی جهانشمول بود که در پی آن خانه را بعنوان سلول مولد شهری دچار تغییرات بنیادین نمود .امروزی شدن خانه- عقلانی شدن - جهان/محلی شدن- فردی شدن-بینش دموکراتیک- رسانه ای شدن و ...... همه ریشه در چالشهای فرهنگ معاصر دارد که در این مقاله آنالیز میگردند و زوایای مختلف و فاکتورهای تاثیر گذار فرهنگی در معماری خانه معاصرایرانی تشریح می گردد و در انتها چهارچوبی مدون با رویکرد پایدار در الگوهای ساخت وساز ایران معاصر ارائه میشود.

پایداری فرهنگی , خانه معاصر, حفاظت فرهنگی, حریم پایدار