بررسی روایی افزایشی طرحواره های فرزندپروری مثبت در پیش بینی انعطاف پذیری روانشناختی و آمادگی شغلی زنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی روایی افزایشی طرحواره های فرزندپروری مثبت در پیش بینی انعطاف پذیری روانشناختی و آمادگی شغلی زنان انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظ روش گردآوری اطلاعات توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهشی حاضر، زنان شاغل شهر مشهد بود. حجم نمونه پژوهش حاضر با استفادده از آزمون کوکران ۳۲۸ نفر برآورد شد که از بین اعضای جامعه به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. اعضای گروه نمونه چهار پرسشنامه انعطاف پذیری روانشناختی بن ایتژاک و همکاران (۲۰۱۴)، پرسشنامه خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی بتز و تایلور (۱۹۸۳)، فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ و پرسشنامه طرحواره های فرزندپروری مثبت پاسخ دادند. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که طرحواره های فرزندپروری مثبت با تمام خرده مقیاس ها و نمره کل انعطاف پذیری روانشناختی و خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی رابطه مثبت و معنادار داشت. این یافته ها همچنین نشان داد که طرحواره های فرزندپروری مثبت به تنهایی قادر به تبیین معنادار ۱۶ درصد از تغییرات انعطاف پذیری روانشناختی و حدود ۱۹ درصد از تغییرات خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی بود. نتایج نشان داد با افزودن طرحواره های ناسازگار یانگ به طرحواره های فرزندپروری مثبت، قدرت تبیین این دو متغیر برای متغیر انعطاف پذیری روانشناختی به ۲۲ درصد و برای خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی به ۲۹ درصد افزایش پیدا کرد.

کلیدواژه ها:

طرحواره های فرزندپروری مثبت ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، انعطاف پذیری روانشناختی ، خودکارآمدی تصمیم شغلی