اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار به شیوه گروهی والدین بر کنترل عواطف و انگیزه تحصیلی دانش آموزان پایه دوازدهم (کنکوری)

این تحقیق با هدف تبیین اثربخشی زوج درمانی هیجان مدار به شیوه گروهی والدین بر کنترل عواطف و انگیزه تحصیلیدانش آموزان پایه دوازدهم )کنکوری(، انجام شد . پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، نیمهآزمایشی )پیشآزمون، پس آزمون با گروه کنترل( بود. جامعه آماری شامل ۱۲۴ نفر از کلیه والدین دانش آموزان پایه دوازدهم دبیرستانهایشهرستان بویین و میاندشت بودند. ازمیان افراد جامعه آماری ۶۰ نفر را به صورت تصادفی و در دسترس انتخاب شدند و سپساز این بین ۳۰ نفر از افراد که نمرات پایین تری را کسب کرده بودند ، به صورت هدفمند برای نمونه انتخاب شدند و از این ۳۰نفر تعداد ۱۵ نفر از آنها را به طور تصادفی در گروه ازمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در اینپژوهش پرسشنامه بود. برای این کار از پرسشنامه های کنترل عواطف ویلیامز، چمبلس و آرنس ۱ ( ۱۹۹۷ ( و انگیزش تحصیلیهارتر) ۱۹۹۸ ( استفاده شد. به منظور بررسی و تجزیه و تحلیل دادههای گردآوریشده در این پژوهش جهت رسیدن به اهدافتحقیق از روش آماری توصیفی )محاسبه فراوانی، درصد( و آمار استنباطی )آزمون لوین برای همگنی واریانس ها وتحلیلکواریانس( استفاده شد. نتایج نشان داد زوج درمانی هیجان مدار به شیوه گروهی والدین باعث بهبود کنترل عواطف و افزایشانگیزه تحصیلی دانش آموزان پایه دوازدهم )کنکوری(، شده است. همچنین مشخص شد میزان اثر مداخلات صورت گرفته برکنترل عواطف و انگیزه تحصیلی به ترتیب برابر با ۵۹.۹ % و ۳۶.۶ % میباشد )سطح معناداری کمتر از ۰.۰۵ . )

کلیدواژه ها:

زوج درمانی هیجان مدار ، کنترل عواطف ، انگیزه تحصیلی ، دانش آموزان پایه دوازدهم (کنکوری)