مطالعه آماری و بهینه سازی پارامترهای سیستم راهگاهی در ریخته گری قطعات چدنی به روش لاست فوم در جهت کاهش حفرات داخلی

در این پژوهش از میان پارامترهای سیستم راهگاهی به بررسی اثر همزمان ماده سازنده سیستم راهگاهی و محل راهباره و همچنین شکل سطح مقطع راهباره در سطوح مختلف بر تشکیل حفرات داخلی پرداخته شده و با بررسی آماری و مدل سازی، مقادیر بهینه هر یک از پارامترها در جهت کاهش عیب مذکور به وسیله نرم افزار Design-Expert7 شناسایی و مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور مدل های فومی با ابعاد و دانسیته یکسان با مذاب چدن خاکستری در شرایط کاملا یکسان ریخته شدند. نتایج حاصل از آزمایشات به طور کلی بیانگر افزایش حفرات داخلی در ازای افزایش دانسیته فوم سازنده سیستم راهگاهی می باشد. همچنین نتایج به دست آمده نشان می دهند شکل سطح مقطع برخلاف روشهای ریخته گری معمول تاثیر چندانی بر میزان عیوب ندارد و راهباره های از پایین نسبت به راهباره های بالایی و کناری جریان آرام تر و حفره های کمتری ایجاد می کنند.

کلیدواژه ها:

سیستم راهگاهی ، لاست فوم ، حفرات داخلی ، بررسی آماری