محمدرضا شبگرد - دانشیار دانشکده مهندسی مکانیک، گروه ساخت و تولید، دانشگاه تبریز
گوهر رنجبری - عضو هیئت علمی گروه ساخت و تولید دانشگاه آزاد اسلامی واحد هادی شهر

هدف این مقاله بهینه سازی فرسایش نسبی ابزار در ماشینکاری قطعه کار تنگستن کاربایدی (WC-10%Co) بر اساس پارامترهای ورودی فرایند EDM شدت جریان جرقه (I) زمان روشنی پالس (Ti) با و بدون ارتعاشات التراسونیک ابزار با استفاده از الگوریتم ژنتیک می باشد. در این تحقیق پس از انجام آزمایشات، ابتدا روابط حاکم بر پارامترهای ورودی و خروجی و سپس بهترین مقدار پارامترهای ورودی جهت دست آوردن فرسایش نسبی حداقل، توسط الگوریتم ژنتیک بدست آمده است. ارزیابی نتایج این تحقیق نشان می دهد، الگوریتم ژنتیک، انتخاب دقیق و آسان پارامترهای ورودی را میسر می سازد و بهترین سطوح پارامترهای ورودی را جهت دستیابی به فرسایش نسبی مطلوب در ماشینکاری قطعات تنگستن کاربایدی به روش EDM و US/EDM ارائه میدهد و بدین طریق به کاهش فرسایش نسبی ابزار، کاهش زمان و هزینه های ماشینکاری کمک می کند.

ماشینکاری تخلیه الکتریکی(EDM)، الگوریتم ژنتیک (GA)، فرسایش نسبی ابزار (TWR)