ارزیابی انعطاف پذیری مخلوط های آسفالتی حاوی تراشه و جوانساز

هدف از انجام این تحقیق ارزیابی انعطاف پذیری مخلوط های آسفالتی حاوی ۵۲ و ۲۵ درصد تراشه به همراه سه جوانساز روغنگیاهی، روغن پارافینیکی و روغن آروماتیکی می باشد. برای این منظور ابتدا درصد جوانساز بهینه سه جوانساز مصرفی با استفادهاز روش درجه نفوذ تعیین شده است. سپس درصد قیر بهینه مخلوط ها با استفاده از روش سوپرپیو تعیین شده و در ادامهمقاومت در برابر ترک خوردگی آنها با استفاده از آزمایش ترک خوردگی I-FIT در دمای ۵۲ درجه سانتیگراد مورد بررسیقرارگرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که: استفاده از تراشه باعث افزایش سختی مخلوط و در نتیجه افزایش بارماکزیمم و کاهش انرژی شکست می شود. با بکارگیری جوانساز، سختی مخلوط کاهش یافته و انعطاف پذیری مخلوط ها افزایشمی یابد و منجر به افزایش شاخص FI می شود. جوانساز آروماتیکی بیشترین اثر را بر افزایش شاخص FI داشته است. لازم بهذکر است که مقدار شاخص FI همه مخلوط های حاوی تراشه و جوانساز از مخلوط تازه (شاهد) کمتر است

کلیدواژه ها:

جوانساز ، آزمایش ترک خوردگی I-FIT ، شاخص انعطاف پذیری FI ، انرژی شکست