سمیه داوری - دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی

هوش مصنوعی ذیل پاردایم انقلاب صنعتی چهارم به یکی از روندهای سرنوشت ساز جوامع تبدیل شده است به نحوی که روش های آموزش دانشگاهی به عنوان یکی از مهمترین بر ساخت های اجتماعی، بر پیشرفت فناوری تاثیرگذار بوده است. بدون شک سیاست گذاری آموزشی سرعت، عمق و گستردگی فناوری هوش مصنوعی را دگرگون ساخته است.هوش مصنوعی از مهم ترین فناوری های نوظهور است که امروزه با سرعت بالا موجب تحولات عظیم در تمامی حوزه ها از جمله سیاست گذاری آموزشی شده است. از کاربردهای با اهمیت هوش مصنوعی در سیاست گذاری آموزشی می توان به اولویت بندی مسائل براساس نیازها و خواسته های واقعی جامعه و تشخیص مسائل مشکلات برمبنای شرایط موجود اشاره نمود که منجر به طراحی و تدوین سیاست های کلان آموزشی خواهد شد.استفاده از روشهای همچون شبکه های عصبی، پردازش زبان طبیعی و الگوریتم های یادگیری ماشینی باعث هوشمندی و پویایی فرایند تدوین سیاست ها و در نتیجه کارآمدتر شدن نقش سیاست گذاران در کاربرد این فناوری می شود. امروزه فناوری هایی نوین همچون هوش مصنوعی، شبکه-های حسگر، بلاک چین جوانبی از زندگی روزمره را تغییر می دهند.مطالعه هوش مصنوعی از دهه ۴۰ میلادی آغاز و در سالهای اخیر بخش هایی دولتی و حکومتی تعداد زیادی از کشورها را تحت الشعاع قرار داده است که دولت الکترونیک یکی از آن مصادیق می باشد.یکی از مباحثی که در بحث سیاست گذاری آموزشی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد تاثیر محتوای مطالب بر هوش مصنوعی است. به عبارت واضح تر درک پیچیدگی های فرایندهای تصمیم گیری و همچنین اهمیت بازیگران درگیر در چنین فرایندهایی است که بدون شک بر هوش مصنوعی تاثیر گذاشته و از آن تاثیر می پذیرد.این مقاله به روش مروری و کتابخانه ای طراحی شده است و سیاست-گذاری های آموزشی کشورهای ایران، آمریکا و سنگاپور را در حوزه هوش مصنوعی با نگاه کاوشگرانه مورد بررسی قرار می دهد.

سیاست گذاری آموزشی،هوش مصنوعی ،مطالعه تطبیقی