فائزه رحیمی - کارشناسی ارشد فلسفه و حکمت اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه میبد، میبد، ا یرا ن
نجف یزدانی - استا د یار گروه فلسفه و حکمت اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه میبد، میبد، ا یرا ن
فخرالسادات علوی - استا د یار گروه فلسفه و حکمت اسلامی، دانشکده الهیات، دانشگاه میبد، میبد، ا یرا ن

مواجه انتقادی با دیدگاه بدبینانه به فرزندآوری، مساله اصلی این نوشتار است . تولد و فرزندآوری در گذشته یک اقدام بدیهی ، مورد انتظار و لازم برای هر زوجی به حساب می آمد و انسان ها کمتر درگیر داوری اخلاقی درمورد آن می شدند، اما این موضوع برای انسان مدرن تبدیل به چالشی جدی و مهم در سطح خرد برای خانواده ها و در سطح کلان برای حکومت شده است . برخی با نگاهی بدبینامه با این مساله مواجه شده اند و با مبنا قرار دادن رنج و درد آدمی ، توالد را معلول اراده معطوف به حیاتی دانسته اند که تنها سبب ادامه چرخه رنج و ملال می گردد. از نظر بدبینانه با توجه به گرفتاری نسل آینده به درد و رنج ، باید عدم را بر وجود ترجیح داد. با نگاه نظری به این دیدگاه می توان با نقد مبنای بدبینی در مساله شر، برای انسان کرامت و ارزشمندی ذاتی در نظر گرفت و از تولد و ادامه حیات آدمی ازطریق توالد دفاع نمود. با توجه به اهمیت فرزندآروی در زندگی شخصی و اجتماعی ، بررسی و تحلیل این موضوع اهمیت زیادی دارد که این مقاله تلاش میکند با روش توصیفی تحلیلی دیدگاه بدبینانه در این خصوص را مورد نقد و آسیب شناسی قرار دهد.

فرزندآوری، آنتی ناتالیسم ، نگاه بدبینانه ، ارزش ذاتی انسان.