موانع پذیرش هوش مصنوعی در بازار کار کشورهای درحال توسعه با استفاده از مدل سازی ساختاری-تفسیری

هدف پژوهش حاضر، شناسایی و سطح بندی موانع پذیرش هوش مصنوعی در بازار کار کشورهای درحا لتوسعه و با تمرکز بر ایران است. برایتحقق این هدف از روش کیفی و مرور ادبیات برای شناسایی موانع و برای تحلیل، سطحبندی و ایجاد رابطه و ارائه مدل روش مد لسازی ساختاری- تفسیری و روش تحلیل اثر متقابل استفاده شده است. داده ها با استفاده از مرور ادبیات جمع آوری گردید و در اختیار خبرگان و متخصصانآشنا با این حوزه جهت انجام مقایسات زوجی قرار گرفت. مدل سازی ساختاری با مشارکت ۵ نفر از خبرگان انجام و یافت ههای پژوهش در قالب۱۱ مانع اصلی در چهار سطح مدل سازی شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که مانع «فقدان استراتژی» مهمترین و تاثیرگذارترین عاملی است که سیاست گذاران و مدیران می توانند بدان توجه نمایند. این پژوهش می تواند با ارائه بسته سیاستی برای غلبه بر موانع پذیرش هوش مصنوعیدر اشتغال زایی به سیاست گذاران و مدیران در جهت توسعه کسب وکار کمک کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، بازار کار ، موانع ، کشورهای درحال توسعه ، مدل سازی ساختاری تفسیری