مقایسه کیفیت آموزش در مناطق کم برخوردار با مناطق برخورار

اصلاح تفکر و بینش، سنگ بنای هر تحول است. همین تغییر در نگرش هاست که به تحول نظام اجرایی در هر مجموعه منجر می شود. از آنجا که مساعدترین و حساس ترین موضوع در نظام فکری هر کشور، بخش تعلیم و تربیت آن کشور است و پویایی و خلاقیت این بخش به پویایی و تحول عمیق در سطح کشور می انجامد، لذا باید نظام آموزش و پرورش کشور را چنان متحول ساخت که بتواند انسان هایی آگاه، بااخلاق و خلاق تربیت کند. انسان هایی که در همه ابعاد زندگی اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جامعه، منشا برکت و تحول باشند؛ بنابراین نقش آموزش و پرورش در آینده تحولات کشور، بسیار محوری و کلیدی است و همین نکته بر ضرورت بررسی ویژگی های کنونی آموزش و پرورش می افزاید. برای برنامه ریزی آینده و حضور قوی در عرصه تحولات اندیشمندانه جهان، راهی جز نقد شرایط حاضر و یافتن نقاط کاستی نظام حاضر و ارائه راهکار برای بهبود آن ها نمی ماند و به همین سبب لازم است ناکارایی آموزش و پرورش مورد بحث قرار گیرد.این ناکارایی را می توان در چند بخش ساختار تعلیم و تربیت کشور، دسترسی به تحصیلات و مدرسه، نابرابری فرصت های آموزشی، کیفیت سیستم آموزشی و مطالبات فرهنگیان مورد بررسی قرار داد. مقایسه آموزش مجازی در ایران با سایر کشور ها نیز یکی دیگر از مواردی است که می تواند به خوبی نقاط ضعف و قوت ساختار آموزشی کشور را عیان کند.

کلیدواژه ها:

فرصت یادگیری ، کم برخوردار ، آموزش برابر