فرشته ریگی - کاردانی ادبیات، آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان
مژگان کردی تمندانی - کارشناسی آموزش ابتدایی، آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان
آسیه حملی - کارشناسی آموزش ابتدایی، آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان
نورجان ایران نژاد - کارشناسی ادبیات، آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان

سبک زندگی اسلامی به عنوان یک الگوی جامع و کامل برای زندگی فردی و اجتماعی مسلمانان، نقشی اساسی در شکل دهی به مهارت های اجتماعی و اخلاقی دانش آموزان ایفا می کند. این اصول نه تنها به تقویت شخصیت فردی افراد کمک می کنند، بلکه از طریق آموزش های دینی و اخلاقی، تاثیر عمیقی بر نحوه تعاملات اجتماعی و توسعه ویژگی های اخلاقی دارند. در این مقاله، به بررسی اصول و قواعد سبک زندگی اسلامی و تاثیر آن بر شکل گیری مهارت های اجتماعی و اخلاقی در دانش آموزان پرداخته می شود. مفهوم «سبک زندگی اسلامی» از منظر قرآن و سنت پیامبر اسلام (ص)، به مجموعه ای از رفتارها، باورها، ارزش ها و نگرش هایی اطلاق می شود که فرد را در مسیر رشد و تعالی قرار می دهد. در این راستا، مفاهیم مهمی چون صداقت، احترام به دیگران، همکاری، همدلی، انصاف و عدالت به عنوان اصول بنیادین اخلاقی در اسلام شناخته می شوند که می توانند تاثیر زیادی بر رفتار اجتماعی دانش آموزان داشته باشند. آموزش این اصول از طریق نظام آموزشی می تواند موجب بهبود مهارت های اجتماعی مانند ارتباطات موثر، مدیریت تضادها، همکاری گروهی و سازگاری اجتماعی شود. با استفاده از آموزه های دینی، دانش آموزان قادر خواهند بود نه تنها روابط مثبت و احترام آمیز با همسالان خود برقرار کنند، بلکه مهارت های لازم برای حل مشکلات اجتماعی و اخلاقی را نیز کسب کنند. نقش خانواده و مدرسه در انتقال و تثبیت این اصول از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به ویژه، اگر این آموزه ها در محیط های آموزشی به طور مستمر و منسجم به دانش آموزان آموزش داده شوند، می توانند در تقویت مهارت های فردی و اجتماعی آنان موثر واقع شوند. در این فرآیند، توجه به ابعاد مختلف زندگی اجتماعی مانند رفتارهای جمعی، احترام به حقوق دیگران و تقویت حس همبستگی و مسئولیت پذیری از طریق آموزه های اسلامی می تواند به طور خاص موجب رشد مهارت های اجتماعی و اخلاقی در دانش آموزان شود.

سبک زندگی اسلامی، دانش آموز، آموزه های دینی، مدرسه، آموزش، مهارت