بررسی وضعیت فلزات سمی خاک و ماهی ها در سواحل خلیج فارس از منظر زیستی و حقوقی (مطالعه موردی: بوشهر)

  • سال انتشار: 1403
  • محل انتشار: مجله زیست شناسی جانوری تجربی، دوره: 13، شماره: 1
  • کد COI اختصاصی: JR_EAB-13-1_005
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 101
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حبیبه زارع

گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

بتول گرگین

گروه فقه و مبانی حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

فاطمه عزیززاده

گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

این مطالعه به بررسی وضعیت فلزات سمی در خاک و ماهی های سواحل خلیج فارس، با تمرکز بر منطقه بوشهر می پردازد. هدف اصلی این پژوهش شناسایی و ارزیابی غلظت فلزات سنگین مانند سرب، کادمیوم، جیوه و آرسنیک در نمونه های خاک و ماهی های صیدشده از این منطقه است. با استفاده از روش های استاندارد نمونه برداری و آنالیز شیمیایی، داده های لازم جمع آوری و تحلیل شدند. با توجه به مقادیر به دست آمده از پنج ایستگاه در خاک های سواحل خلیج فارس غلظت فلزات سنگین، فلزات منگنز، روی، کروم و نیکل بیش از سایر فلزات به چشم می خورد. همچنین با بررسی میانگین نرخ فلزات سنگین در ماهی های سه ایستگاه خلیج فارس، غلظت فلزات آلومینیوم، روی، سرب، نیکل و مس بیش ترین مقادیر را به خود اختصاص داده اند. نتایج نشان دهنده وجود غلظت های بالای برخی فلزات سمی در خاک و ماهی ها بود که می تواند ناشی از فعالیت های صنعتی، کشاورزی و آلودگی های نفتی باشد. این یافته ها نگرانی هایی را در مورد سلامت اکوسیستم و ایمنی غذایی در منطقه بوشهر به وجود می آورد و ضرورت اقدامات مدیریتی و نظارتی برای کاهش آلودگی و حفاظت از منابع طبیعی را تاکید می کند. به طور کلی، فلزات سنگین در سطح بسیار کم برای بدن سمی هستند. آلومینیوم، سرب و کادمیوم و نیکل دارای درجه سمیت بالاتری هستند، لذا، افزایش این فلزات در بافت ماهیان به بیش تر از حد مجاز با مخاطرات زیادی همراه است. مکانیسم اصلی سمیت فلزات سنگین شامل تولید رادیکال های آزاد برای ایجاد استرس اکسیداتیو، آسیب به مولکول های بیولوژیکی مانند آنزیم ها، پروتئین ها، لیپیدها، اسیدهای نوکلئیک و آسیب DNA می باشد.

کلیدواژه ها

آلودگی, خاک, ماهی, خلیج فارس, بوشهر

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.