مروری جامع بر محافظه کاری

در حسابداری سنتی محافظه کاری بر اساس پدیده عدم اطمینان قرارگرفته است . در حسابداری دو منبع باعث پیدایش عدم اطمینان می شوند.نخست ، معمولا در حسابداری مربوط به واحد تجاری ، که انتظار می رود در آینده ادامه حیاط دهد. ازآنجاکه اغلب فعالیت های آنها به دورههای گذشته و آینده تخصیص می یابند ممکن است هیچ گاه نتوان فرایند تخصیص را ا مورد تایید قرارداد. دوم، اغلب محاسبات و اندازهگیری ها در حسابداری بر مبنای ارزش پولی ثروت تعیین می شود که مستلزم بر آورد مبالغ نامطمئن آینده است . درجه اعتبار این برآوردها بسیار متفاوت است . محافظه کاری شرطی پیامد حسابداری است که اخبار بد را زودتر و کامل تر از اخبار خوب منعکس می کند. محافظه کاری غیرشرطی ، ارزش دفتری دارایی های خالص ، با توجه به جنبه های از پیش تعیین شدهی فرایند حسابداری ، کمتر از حد بیان می شود. این پژوهش به مرور جامع بر محافظه کاری می پردازد. هدف محافظه کاری جلوگیری از تصمیم گیری های نادرست از سوی سرمایه گذاران و سایر استفادهکنندگان از صورتهای مالی است . از دیدگاه تئوری نمایندگی که حقوق و مزایای مدیران را به سود گزارش شده مرتبط می داند، مدیران انگیزههای قوی برای پنهان کردن اخبار بدی که موجب کم شدن سود می شود دارند. بنابراین ، می توان محافظه کاری را سازوکاری برای کنترل انگیزههای مدیران به منظور گزینش بیش از واقع سود تلقی کرد.

کلیدواژه ها:

محافظه کاری ، محافظه کاری شرطی ، محافظه کاری غیرشرطی .