نادر ملایی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی،دانشگاه تهران
بهرام هاجری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی،دانشگاه تهران
مهدی حاجیلو - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا وبرنامه ریزی روستایی،دانشگاه تهران
مرتضی قنبری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا وبرنامه ریزی روستایی،دانشگاه تهران

یکی از رویکردهای توسعه روستایی، برنامه ریزی «پایین به بالا» است که مشارکت مردم محلی و دخالت موثر آنان فرآیند برنامه ریزی ، محور فعالیت های توسعه روستاییمحسوب می شود. شوراهای اسلامی روستایی در ایران محور مشارکت مردم در امور توسعهمحلی است. این پژوهش با هدف بررسی عملکرد شوراهای اسلامی به منظور توسعهپایدار روستایی در روستاهای شهرستان لامرد فارس صورت گرفته است. برای رسیدن بهاین هدف از روش پیمایش بهره گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش در برگیرنده 55روستای دارای شورای اسلامی این شهرستان بوده ، که به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقهای با انتخاب متناسب 35 روستا صورت گرفته است. آنگاه به مطالعه و بررسی اعضایشورای ده (سه نفر) در هر روستا پرداخته شد و در مجموع مطالعات لازم از 98 نفرعضو شورا به عمل آمده ابزار پژوهش، پرسشنامه ای بود، که روایی آن تایید گردیدو پایای آن نیز برای متغیرهای گوناگون مقدار آلفای کرونباخ بیش از 0/78 به دست آمد. یافته ها نشان می دهد که عملکرد شوراهای اسلامی روستاهای مورد مطالعه درمسیر توسعه پایدار و همه جانبه روستا، در حد متوسطی است.

توسعه پایدار، روستا ، شوراهای اسلامی ، دهیاری ، شهرستان لامرد