تحلیل تطبیقی و تبدیلی صلاحیت تکلیفی و صلاحیت تخییری دستگاه های اجرایی

  • سال انتشار: 0
  • محل انتشار: فصلنامه پژوهش های تطبیقی فقه، حقوق و سیاست، دوره: 0، شماره: 0
  • کد COI اختصاصی: JR_CSJLP-NaN-NaN_006
  • زبان مقاله: انگلیسی
  • تعداد مشاهده: 111
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

چکیده

تحقیق حاضر به روش اسنادی و تحلیل کیفی انجام می گیرد و هدف اصلی تحلیل تطبیقی و تبدیلی صلاحیت تکلیفی و صلاحیت تخییری دستگاه های اجرایی می باشد. در توضیح باید گفت که کارکرد دستگاه های اجرایی، مقامات و مدیران عمومی در سازمان های مربوطه مبتنی بر صلاحیتی است که قانون به آنان اعطاء نموده است و صلاحیت، حیطه اختیار قانونی یک مامور رسمی برای انجام امور و وظایف اداری از سوی وی را ترسیم و تعیین می نماید. از منظر حقوقدانان صلاحیت بر دو قسم یعنی صلاحیت تکلیفی و صلاحیت تخییری یا گزینشی می باشد. در قسم نخست، اداره یا مقام عمومی مکلف به انجام امور مطابق متن دیکته شده قانون می باشد. در قسم دوم دستگاه اجرایی درجه ای از آزادی عمل را دارد و مجاز به اتخاذ گزینه ای مناسب از میان گزینه های متعدد می باشد. این دو قسم صلاحیت علیرغم تشابهاتی که دارند ولی به نظر می رسد که از نظر گستره انتخاب و کنترل و نظارت قضایی باهم تفاوت هایی را دارند. به این معنا که در خصوص صلاحیت تخییری،مامور اداری در تمام تصمیم گیری ها محدود به چارچوب و مقررات دیکته شده از سوی قانون نیست بلکه با اعمال معیارهایی چون «ارزیابی تفسیری» و «هدف» می تواند دامنه تصمیمات خود را گسترده سازد و اگر در تصمیمات خود بتواند توازنی معقول میان منابع عمومی و حقوق اشخاص برقرار نماید، آن تصمیمات از سوی مراجع قضایی نقض نخواهد شد. در حالی که چنین ظرفیتی در صلاحیت تکلیفی وجود ندارد. همچنین این دو نوع صلاحیت تحت شرایطی قابل تبدیل به همدیگر نیز هستند. تحقیق حاضر به روش اسنادی و تحلیل کیفی انجام می گیرد و هدف اصلی تحلیل تطبیقی و تبدیلی صلاحیت تکلیفی و صلاحیت تخییری دستگاه های اجرایی می باشد. در توضیح باید گفت که کارکرد دستگاه های اجرایی، مقامات و مدیران عمومی در سازمان های مربوطه مبتنی بر صلاحیتی است که قانون به آنان اعطاء نموده است و صلاحیت، حیطه اختیار قانونی یک مامور رسمی برای انجام امور و وظایف اداری از سوی وی را ترسیم و تعیین می نماید. از منظر حقوقدانان صلاحیت بر دو قسم یعنی صلاحیت تکلیفی و صلاحیت تخییری یا گزینشی می باشد. در قسم نخست، اداره یا مقام عمومی مکلف به انجام امور مطابق متن دیکته شده قانون می باشد. در قسم دوم دستگاه اجرایی درجه ای از آزادی عمل را دارد و مجاز به اتخاذ گزینه ای مناسب از میان گزینه های متعدد می باشد. این دو قسم صلاحیت علیرغم تشابهاتی که دارند ولی به نظر می رسد که از نظر گستره انتخاب و کنترل و نظارت قضایی باهم تفاوت هایی را دارند. به این معنا که در خصوص صلاحیت تخییری،مامور اداری در تمام تصمیم گیری ها محدود به چارچوب و مقررات دیکته شده از سوی قانون نیست بلکه با اعمال معیارهایی چون «ارزیابی تفسیری» و «هدف» می تواند دامنه تصمیمات خود را گسترده سازد و اگر در تصمیمات خود بتواند توازنی معقول میان منابع عمومی و حقوق اشخاص برقرار نماید، آن تصمیمات از سوی مراجع قضایی نقض نخواهد شد. در حالی که چنین ظرفیتی در صلاحیت تکلیفی وجود ندارد. همچنین این دو نوع صلاحیت تحت شرایطی قابل تبدیل به همدیگر نیز هستند.

کلیدواژه ها

دستگاه اجرایی, صلاحیت تکلیفی, صلاحیت تخییری, مقام عمومی

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.